بالا بودن میزان سهم بیمهشونده از دلایل عدم توفیق بیمه زنان خانهدار در کشور
بیمه زنان خانهدار برای اولین بار در سال ۸۷ در کمیسیون اجتماعی مجلس در قالب بیمه حِرَف و مشاغل آزاد محسوب شد اما علیرغم این موضوع، این طرح توفیق چندانی نداشت که بالا بودن میزان سهم بیمهشونده یکی از دلایل عدم توفیق آن بود.
سرویس خبر به دخت/
بخش عمده پوشش بیمه اجتماعی در کشور ما متمرکز بر اشتغال و مزد در نتیجه بر محور «اقشار مزد و حقوقبگیر» بوده و در زمینه حمایت از شاغلان بدون کارفرما و همچنین سایر اقشار جامعه مانند زنان خانهدار توفیق چندانی نداشته است.
علت اصلی این امر به ماهیت بیمه اجتماعی و نحوه طراحی آن مربوط است که وابسته به سه رکن «کارفرما- مزد و حقوق رسمی – کارگاه معین» است.
نبود هر یک از این سه رکن، تداوم اجرای بیمه اجتماعی را با دشواری مواجه میکند. به همین دلیل در اغلب کشورها، برای بیمه اجتماعی افراد فاقد کارفرما، طرحهای بیمه اجتماعی متفاوتی طراحی شده که عموماً به نام «سیستم مستمری ملی» یا «برنامههای فراگیر» شناخته میشوند.
به دلیل نبود چنین طرحی در کشور ما، مطالبات اجتماعی عمدتاً به صندوق تأمین اجتماعی- که خاص اقشار مزد و حقوق بگیر است- منتقل میشود و برای این صندوق نیز تنها راه پاسخگویی به این مطالبات، اجرای بیمههای خویشفرمایی است.
در بیمههای خویشفرمایی، به دلیل آنکه بیمه شده تمام حق بیمه سهم بیمه شده و کارفرما را خودش باید بپردازد و همچنین تمامی مراحل بیمه شدن و برخورداری از مزایا را نیز خودش باید طی کند، با مشکلاتی همراه است که موجب عدم استقبال مردم میشود. به همین دلیل، طی دو دهه گذشته کمتر از 10 درصد افرادی که امکان بیمه شدن از بیمه خویشفرمایی را داشتهاند، از آن استقبال کردهاند.
چنانکه علیرغم احتساب بیمه زنان خانهدار در قالب بیمه حرف و مشاغل آزاد در پی تصمیم کمیسیون اجتماعی دولت در سال 1387 تنها 130 هزار زن خانهدار از این نوع بیمه برخوردار شدهاند.
عوامل عدم موفقیت طرحهای مختلف بیمه زنان خانهدار
به طور خلاصه موارد ذیل باعث عدم موفقیت طرحهای پیشین در خصوص بیمه زنان خانهدار شده است:
1- عدم تناسب بیمههای تأمین اجتماعی اجباری با وضعیت شغلی و درآمدی زنان خانهدار
2- بالا بودن میزان سهم بیمه شونده
3- انتخاب جامعه آماری گسترده به عنوان پایلوت طرح
4- عدم طراحی مکانیزم تخصصی و سازوکار بیمهای
5- عدم تعیین دستگاههای خاص و ثابت به عنوان متولی
6- مقطعی بودن طرحها و عدم استمرار آنها
7- تأمین اعتبارات موقت و عدم ثبات ردیف بودجههای خاص (عدم وجود قانون و بودجه پایدار)
8- عدم تناسب بین سازوکارهای تعریف شده در طرحهای بیمهای زنان خانهدار با ویژگیها و شرایط مختلف زنان خانهدار
9- عدم هماهنگی، ارتباط و انسجام با سایر اقسام خدمات بیمهای مانند بیمه درمانی
10- عدم فرهنگسازی مطلوب به منظور استقبال عمومی
اما با تمام نشیب و فرازها کلیات طرح بیمه زنان خانهدار با از بین بردن موانع اجرایی آن در دولت دهم به تصویب رسید و با اختصاص بودجه لازم برای اجرایی شدن این طرح، قرار شد تا در سال 92 بین 100 تا 200 هزار نفر تحت پوشش بیمه زنان خانه دار قرار گیرند.
منبع : فارس/ انتهای متن/
