خداوند نیکی محض است
بهترین خوراکی بر سر سفره رمضان ، قرآن است. سهم شما از این سفره در به دخت، تفسیر یک آیه از یک جزء است که هر روز از یکی از تفاسیر قرآنی تقدیم تان می شود.
سرویس فرهنگی به دخت/
سوره النساء (4): آيه 79
ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ وَ أَرْسَلْناكَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَ كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً (79)
(اى انسان!) آنچه از نيكى به تو رسد از خداست و آنچه از بدى به تو برسد از نفس توست.
و (اى پيامبر) ما تو را به رسالت براى مردم فرستاديم و گواهى خدا در اين باره كافى است.
در بينش الهى، همه چيز مخلوق خداست «اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ» «1» و خداوند، همه چيز را نيك آفريده است. «أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ» «2» آنچه به خداوند مربوط است، آفرينش است كه از حُسن جدا نيست و ناگوارىها و گرفتارىهاى ما، اوّلًا فقدان آن كمالات است كه مخلوق خدا نيست، ثانياً آنچه سبب محروميّت از خيرات الهى است، كردار فرد يا جامعه است.
به تعبير يكى از علما، زمين كه به دور خورشيد مىگردد، همواره قسمتى كه رو به خورشيد است، روشن است و اگر طرف ديگر تاريك است، چون پشت به خورشيد كرده و گر نه خورشيد، همواره نور مىدهد. بنا بر اين مىتوان به زمين گفت: اى زمين هر كجاى تو روشن است از خورشيد است و هر كجاى تو تاريك است از خودت مىباشد. در اين آيه نيز به انسان خطاب شده كه هر نيكى به تو رسد از خداست و هر بدى به تو رسد از خودت است.
با آن همه ستايش قرآن از رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله، بايد گفت: مراد از «فَمِنْ نَفْسِكَ» نفس انسان است، نه شخص پيامبر. و اللّه العالم در آيه قبل خوانديم كه خوبىها و بدىها همه از نزد خداست و در اين آيه مىخوانيم: تنها خوبىها از اوست و بدىها از انسان است و اين به خاطر آن است كه بدىها از آن جهت كه از انسان صادر مىشود به انسان نسبت داده شده و از آن جهت كه خود انسان و اراده او در تحت سيطره الهى است، به خدا نسبت داده مىشود. چنان كه اگر كارمند دولت خلاف كند، اين خلاف هم به خود كارمند نسبت داده مىشود، و هم به دليل آنكه او كارمند دولت است، به دولت نسبت داده مىشود.
امام رضا عليه السلام مىفرمايد: خداوند به انسان خطاب مىكند كه اراده و خواست تو نيز از من است. «1» آرى، انسان با خواست خداوند مىتواند تصميم بگيرد.
پيامها:
1 در جهان بينى الهى، هر نيكى و زيبايى از خداست. «مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ»
2 در برابر تضعيف روحيّهها، بايد تقويت روحيّه كرد. منافقان كه بدىها را از رسول اللَّه مىدانستند، اين آيه در جبران آن مىگويد: «مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ»
3 رسالت پيامبر اسلام، جهانى است. «أَرْسَلْناكَ لِلنَّاسِ»
4 انبيا براى همه مردم وسيلهى خير هستند. «لِلنَّاسِ»
تفسير نور، ج2، ص: 335/ انتهای متن/
