سرویس فرهنگی به دخت/
کودکی هایم اتاقی ساده بود
قصه ای دور اجاقی ساده بود
شب که مي شد نقشها جان میگرفت
روی سقف ما که طاقی ساده بود
می شدم پروانه خوابم می پرید
خوابهایم اتفاقی ساده بود
زندگی دستی پر از پوجی نبود
باری ما جفت و طاقی ساده بود
قهر می كردم به شوق آشتی
عشقهایم اشتیاقی ساده بود
ساده بودن عادتی مشکل نبود
سختی نان بود و باقی ساده بود
قیصر امین پور/ انتهای متن/