زیر ذره بین خودمان

سرویس ما و زندگی به دخت/

برداشت “اول”:

– سلام حاج آقا ، خسته نباشی 

–  سلام خانوم! شما هم خسته نباشی

– حاج آقا می خاستم برم یه سری به عروس گلمون بزنم

– خب تشریف ببرید، سلام ما رو هم برسونید

– آخه دیر برمی گردم، عصر که شما می آیید تنها می مونید

– اشکالی نداره، چای رو درست می کنم تا شما بیاید! ولی خبریه؟

– بچه دیشب حال نداشت، هم احوالپرسی اون میشه، هم کمک عروسمون باشم تا او کمی استراحت کنه

– خانم خدا خیرت بده که اینقدر مواظب بچه هامونی

– خدا به شما هم خیر بده که تنهات میذارم، نق و نوق نمی کنی

– ای خانم! کاش بچه ها قدرتو بدونن

– میدونن حاج آقا، تازه اونا ندونن، اصل کاری شمایید که میدونی

وصدای خنده دو طرف….

 

مگه خط رو خط باشه که ما از این حرفا بشنویم …

 

برداشت “دوم”:

– سلام حاج آقا

– سلام علیکم، اوامر؟

– هیچی می خوواستم یه سری برم خونه حمید اینا

– خبریه؟

– بچه شون دیشب ناخوش بوده، مادره تا صبح نخوابیده، برم یه احوالی ازشون بپرسم

– خانم ولشون کن! چه خبره هر روز هر روز میری خونه بچه ها؟

– برم بچه رو ببینم، یه کمکی هم می کنم، یه دقیقه نگهش میدارم، مهننازم به کاراش برسه. کاراش مونده

– خب به ما چه! خودشون میدونن

– آخه نمیشه که

– چی چی رو نمیشه حاج خانم؟ اگه اینجوریه ما هم یه فکری به حال خودمون بکنیم، پس ما چی…؟

هی هر روز نوه مون، عروسمون، پسرمون…!

– آخه…

– آخه بی آخه! انگار که ما اصلا به حساب نمیایم!

– ای بابا تو هم!

– اصلا مرده شور این…..

– ….

 

وای وای… عجب خط رو خطی شد

                                 

گذشت زمان برای آنان که در انتظارندبسیار کُند؛

برای آنان که می هراسند بسیار تُند؛

برای کسانی که زانوی غم به بغل می گیرند، بسار طولانی؛

و برای کسانی که سر خوشند بسیار کوتاه است؛

اما….

برای کسانی که عشق می ورزند، آغاز و پایانی نیست

زمان تا ابدیت ادامه دارد

” ویلیام شکسپیر”

 

یادمان باشد، از امروز جفایی نکنیم

گر که در خویش شکستیم، صدایی نکنیم

پر پروانه شکستن هنر انسان نیست

گر شکستیم ز غفلت، من و مایی نکنیم

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم

وقت پر پر شدنش ساز و نوایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد

طلب”عشق” ز هر بی سرو پایی نکنیم

مهربانی صفت بارز عشاق خداست

یادمان باشد از این کار ابایی نکنیم

 /انتهای متن/