پایتخت2، پایتخت سبز

سرویس فرهنگی به دخت/

“چه معنی داره تو این دنیا کسی با کسی قهر باشه! قهر باش ولی  حرف بزن!”

این جملات آشنا ما را به یاد هنرمند عزیز “خسرو شکیبایی” در سریال خانه ی سبز می اندازد. سریالی که در داستان آن، یک نمونه ی واقعی  خانوده ی مسلمان و معتقد ایرانی حضور داشت…. وقتی پای این سریال می نشستی،  گاهی تمام مشکلات و سختی های زندگی خودت را فراموش می کردی ، گاهی برای شان راه حل های خوبی پیدا می کردی و گاهی هم به یاد همسایه ات و آدم های خانه های نزدیکت می افتادی….

این سریال به دور از زرق و برق  های امروزی و پزهای روشنفکرانه  به خانه های مردم می آمد، می آموخت، همراه می شد، گاهی می خنداند و گاهی می گریاند…..

از” خانه ی سبز” گفتیم تا بگوییم عید امسال مثل سال گذشته سریال  “پایتخت2″با موضوع صد در صد اجتماعی  روی آنتن رفت و ما را به یاد زمانی انداخت که سریال های خوب از تلویزیون پخش می شد، زمانی که سریال هایی مثل سریال “خانه ی سبز” می ساختند که از زندگی واقعی مردم نشأت می گرفت و لحظات زیبایی را برای مان به ارمغان می آورد. سریال پایتخت  داستان یک خانواده ی ایرانی را روایت  می کند که با وجود انواع و اقسام مشکلاتی که در زندگی دارند، به خاطر محبت و احترامی که نسبت به یکدیگر در قلب شان دارند، سرانجام از صد تمام مشکلات  به سلامت عبور می کنند.

این سریال به زیبایی، ارزش های مهم دینی و عرفی جامعه ی ما از قبیل احترام به بزرگتر، صبر وبردباری، حس نوع دوستی، محبت به همنوع و…..را به تصویر کشیده است؛ ارزش هایی که ممکن است گاهی کمرنگ  شوند، ولی هرگز در ذات و قلب مردم این سرزمین از بین نمی رود و سریال هایی از این قبیل باعث احیای مجدد آنها می شوند .

سریال پایتخت2 امسال توانست هدفی را که ادامه ی سریال خانه ی سبز (سرزمین سبز) داشت ولی نتوانست به آن برسد، به انجام برساند و با مسافرت از شمال کشور به جنوب ، تمام مردم ایران را با هنرمندی تمام، در طول داستان بگنجاند و نشان دهد که مردم ایران با وجود تفاوت هایی که در نوع گویش، رسم و رسوم و بیان احساسات دارند، در نهایت همگی شاخه های یک درخت هستند و وحدت که میوه ی درخت است، امری اجتناب ناپذیر است…

امیدواریم که باز هم از شاهد پخش این قبیل سریال ها از تلویزیون باشیم…

فاطمه قاسم آبادی/انتهای متن/