ایران در امن‌وامان است، آسوده بخوابید
اینکه در منطقه ما در همه کشورهای اطرف مان جنگ است اما هیچ غباری از خاکسترهای این جنگ بر شانه شهر و دیار و کشور ما ننشسته است، نقطه امیدبخشی نیست؟ امنیت این روزهای سرزمین مان، یک نقطه قوت نیست از نظر کسانی که فقط کمبود های کشور را می بینند؟
نسیم شهسواری/
همیشه در میهمانی‌های فامیلی، در دور همی های دوستانه و یا در اجتماعاتی که در آنها قرار می‌گیریم، بوده است که حرف کشور و وطن و میهن کمبودهایش شود.
این وقت ها هستند آدم‌هایی که حرف اول و آخرشان بزرگ‌نمایی سختی‌ها و کمبودها و نادیده گرفتن خوبی‌هاست، آن شب بعد افطار وقتی در نشست فامیلی‌مان زن‌عمو بازهم از عیب‌ها و سختی‌ها گفت و وقتی همگان همراهش شدند و گفتند و گفتند، کمی با خودم فکر کردم. با خودم فکر کردم آیا در میان این‌همه کمبود، نقطه روشن و قوّتی وجود ندارد؟
یاد حرفهای آن شب در مسجد افتادم، که خانم احمدی از اوضاع نابسامان کشورهای اطراف مان گفت، یاد شهدای مدافع حرم که رفتند تا نا امنی پایش به خاک و کشور شهر و دیار ما باز نشود. وقتی داشتم در ذهنم به دنبال نقطه های قوت می گشتم یاد مرزهای کشورمان افتادم؛ مرزهایی که در چند قدمی‌اش آن طرف امن نیست ولی این عدم امنیت را حتی ساکنان استان‌های مرزی‌مان هم احساس نمی‌کنند.
به‌راستی اینکه در کشورهای همسایه‌مان، در خاورمیانه‌ای که ما در میانه آن هستیم جنگ است و هیچ غباری از خاکسترهای این جنگ بر شانه شهر و دیار و کشور ما ننشسته است، نقطه امیدبخشی نیست؟
به‌راستی امنیت این روزهای کشور ما نشان دهنده قوت و درایت مسئولین و سیاستمداران ما نیست؟
هر کشوری در هرکجای این دنیا که باشد ضعف‌ها و قوت‌هایی دارد؛ ضعف‌هایی که حس وطن‌دوستی اهالی‌اش سبب می‌شود که کمتر دیده شود و قوت‌هایی که حس سپاس‌گزاری مردمانش موجب می‌شود که هزاران بار دیده شود.
راستی این میزان از امنیت در روزها و شب‌هایی که سایه جنگ بر سر سرزمین‌های مجاورمان افتاده است، ستودنی نیست؟
راستی ما نباید با زبان و بیان و کردارمان سپاسگزار انسان‌هایی باشیم که خانه‌ای امن، سرزمینی آرام و خوابی راحت را برای ما مهیا می‌سازند؟
سرزمین من با همه کمبودهایش، بودهایی دارد که به‌تمامی دنیا می‌ارزد.
دختران و پسران کوچک سرزمین من شب‌ها و روزهایشان را در هراس انفجار به سر نمی‌برند.
آنها در این سرزمین آزادانه می‌دوند، بازی می‌کنند و شعر می‌خوانند،
سرزمین من در امن‌وامان است، پس شما که مردمانش هستید آسوده بخوابید و بدانید که این امنیت، حاصل ناآرامی شب‌های آدم‌هایی است که به آرامش ما می‌اندیشند.
سرزمین من، در امن و امان است، این را به گوش بدگویان و بد اندیشان و خرده گیران برسانید.
/انتهای متن/
