بفرماييد شام ایرانی

سرويس فرهنگي به دخت/

شام ایرانی که به تعبیر سازنده آن جناب بیرنگ کپی برداری از یک برنامه ماهواره ای است؛ چه هدفي دارد؟

هدف تفریح و سرگرمی،گپ و گفت و گو ی هنرپیشه های محبوب و جذاب در کنار سفره های رنگین است یا انتشار مودت و دوستی یا…؟ هر چه هست به مدد حضور هنر پیشه ها در قسمت های اولیه شانس اقبال عمومی به آن بالاست، که البته امتیازی محسوب نمی شود.از آنجا که صبغه جناب بیرنگ در ساخت مجموعه های پر مخاطب پر رنگ و درخشان است، شاید در ساخت این مجموعه انتظار بیشتری از اومی رفت.

تیتراژ برنامه  نمونه مشابهی است از یک برنامه آشپزی دیگر. در بخش تدارکات و آشپزی هم دستور پخت ها و نحوه درست کردن غذاها خیلی مبهم و نا مشخص است. در بخش صرف شام هم که مهمان ها به قدری گرم و خودمانی هستند که مخاطب فراموش می شود. در عوض پر حرفی و در کلام هم یریدن شرکت کننده، مخاطب را ناراحت می کند.گویی قرار نیست مخاطبی وجود داشته باشد، تا از این تفریح لذت ببرد.

اما آن بخش از برنامه ماهواره ای که اتفاقا بخش عمده ای از جذابیت آن است، طنز شیرین در قالب نریشین می باشد که متاسفانه در این مجموعه حذف شده و به آن پرداخته نشده و گه گاه حضور کارگردان در صحنه تداعی آن نریشن را می کند.

از لحاظ ساخت و تکنیک هم فقط متاسفانه دوربین در یک جا کاشته شده و تحرکی ندارد.در صورتی که امکان آن در این برنامه وجود داشته است. کادرهای بستهو  پلان های طولانی در کنار مونتاژ کند و البته نبود موسیقی دست به دست هم داده تا توانایی های سازندگان شام ایرانی  در پرده ای از ابهام گم شود.

مريم كيهاني/ انتهاي متن/