از شهرداری می پرسیم: این قرارها یکطرفه است؟

همین چند روز پیش بود که در اتوبان از مقابل یکی از بیل بوردهای با مضمون “قرار ما” رد می شدم. دختر جوانی که همراهم بود نگاهش که به عبارت “قرار ما” افتاد، با تعجب به من گفت:

“این قرار شهرداری با ما یکطرفه است؟ یعنی ما که موظفیم به این کارها شهرداری هم متقابلا به کارهایی که باید برای ما شهروندان تهرانی انجام دهد، توجه و تقید دارد؟

سوال مهمی بود که من نمی دانستم جوابش را چه بگویم.

اینکه مدیران شهرداری پایتخت برای بهتر اداره کردن شهر از شهروندان و مشارکت آنها بهره بگیرند و  در این زمینه بسترسازی کنند و مردم را نسبت به وظایف شهروندی شان آگاه سازند، بسیار کار نیکو بلکه واجبی است. منتها این سوال برای خیلی از مخاطبان یعنی همان شهروندان تهرانی پیش می آید که آیا این وظایف شهروندی که برعهده آنهاست و از طریق رسانه های تبلیغاتی در خیابان و کوچه و برزن به آنها یادآوری و گوشزد می شود، اموری یکطرفه است؟ یعنی آیا به ازای این وظایفی که شهروندان برعهده دارند و باید انجامش دهند، حقوقی هم برای آنها مفروض است؟ آیا مدیران شهری به همان میزان که به آگاه سازی مردم در مورد وظایف و تکالیف شان در راستای اداره بهتر شهر اهمیت می دهند، برای  حقوق آنها هم بهایی قائلند و به تکالیف و مسئولیت های مدیران شهری هم در مقابل مردم توجه دارند؟ مثلا وقتی به شهروندان در مورد نحوه مصرف سبزی نکته ای را یادآور می شوند، آیا توجه دارند که :

بقایای سبزی و میوه مثل ساقه و ریشه و پوست و … اصولا می تواند زباله و ضایعات دورریختنی نباشد و با تدبیر درست مدیریت شهرداری تمامی آن تبدیل به موادی شود که نه تنها دغدغه زیادی و چگونگی نابودی شان نباشد بلکه به موادی کاملا مفید و قابل مصرف تبدیل شود. در این صورت بهتر نیست بجای این که به شهروندان توصیه شود که سبزی پاک کرده بخرند، مدیریت شهرداری بفکر بازیافت درست بقایای طبیعی سبزی ها  ومیوه ها باشد؛ کاری که امروزه در بیشتر شهرهای بزرگ دنیا صورت می گیرد؟ در واقع در این جا بیشتر از این که وظیفه ای متوجه شهروندان باشد تکلیفی بعهده شهرداری است. اما عنوان این پیام “قرار ما” بنوعی همه وظیفه را در این زمینه متوجه شهروندان کرده است و بس.

نهایتا حرف این است که پرسش آن دختر جوان پرسشی معقول است که باید همه مدیران شهری که با مردم قرارهایی می گذارند، برای آن پاسخ قانع کننده ای داشته باشند؛ مخصوصا که همین مدیران این روزها زیاد هم از “گفت و گو” بر روی همین بیل بوردهای تبلیغاتی صحبت می کنند . وقتی حرف از تکلیف این طرف قرارداد هست، حتما باید از حقوق او هم سخن گفت، یعنی از وظایف آن طرف قرارداد.

پس لطفا هر جا از این قرارها صحبت می شود، بلافاصله وظیفه طرف مقابل را هم مشخص کنید. اگر شهروندان موظف به کاری می شوند باید معلوم شود که مدیران به ازای آن چه وظیفه ای دارند و تکلیف شان چیست. چون هیچ قرار یکطرفه ای نه قابل قبول است و نه قابل اجرا. 

/انتهای متن/