از طریق تلگرام هم می توان کارت اهدای عضو گرفت

روز جهانی اهدای عضو بهانه ای شد برای این که با چند تن از داوطلبان اهدای عضو صحبت کنیم تا از انگیزه شان بگویند برای پیوستن به این حرکت زیبا و هم با مدیر روابط عمومی انجمن اهدای عضو ایران گفت و گویی داشته باشیم.

0

چند سالیست با تلاش های زیاد برخی بیمارستان ها و پزشکان و فعالیت های ارزشمند انجمن اهدای عضو، آمار اهدای عضو افراد پس از مرگ مغزی،  رو به افزایش است. البته هنوز هستند خانواده هایی که به دلیل آگاهی کم نسبت به اهمیت و ارزش این موضوع هنوز در برابر آن ایستادگی کرده و این واقعیت که پس از مرگ مغزی احتمال زنده ماندن تقریبا صفر است را نمی پذیرند. بنابراین در زمینه فرهنگ سازی بحث اهدای عضو در کشورمان باید کارهای فرهنگی عمیق تری صورت گیرد، از اطلاع رسانی افراد آگاه در میان خانواده ها گرفته تا تبلیغات چهره به چهره شخصیت های بانفوذ و مشهور، فعالیت های سازمان یافته در مدارس و ادارات و غیره….

 

استقبال مردم خیلی خوب بود

خانم صفایی ٣٧ ساله است و در مورد نحوه ی عضویتش برای گرفتن کارت اهدا حرف زد:

“از سال ۸٩ کارت اهدای عضو را دریافت کردم. انگیزه اصلی من برای گرفتن این کارت در جشن نفس شکل گرفت، در این جشن که توسط انجمن اهدای عضو برپا شده بود با بیمارانی آشنا شدم که گیرنده عضو بودند و از مرگ حتمی نجات پیدا کرده بودند، همان جا تصمیم به عضویت گرفتم. خانواده من نیز کارت اهدا را دریافت کرده ا ند و اتفاقا در جشن خیریه ای که انجمن اهدا به همین منظور برپا کرده بود شرکت کرده و برای جذب افراد جهت عضویت اقدام کردیم که استقبال مردم خیلی خوب بود.”

این خانم که کارشناس پژوهشگری علوم اجتماعی است،ادامه داد:

“اگر هرایرانی کارت اهدای عضو داشته باشد، میزان مرگ و میر ناشی از بیماری هایی که نیازمند اهدای عضو هستند کاهش پیدا می کند و قطعا اعضایی که با مرگ مغزی  قرار است زیر خاک بپوسند، با اهدا، آن ها، می توان جان افراد دیگری را نجات داد و ذخیره ی خیری هم برای فرد اهدای کننده می شود.”

در آخر اضافه کرد: “برگزاری جشن نفس برای آشنایی افراد با مبحث اهدای عضو و دعوت از هنرمندان که نیروی مشوق مردم هستند و همچنین حمایت از خانواده های دهنده و گیرنده عضو  فعالیت های بسیار خوب و مفیدی از جانب انجمن بوده که امیدواریم همچنان ادامه یابد. رسانه ها وظیفه دارند در طول سال و نه تنها در روزی خاص به معرفی این انجمن و این حرکت انسان دوستانه بپردازند تا آمار اهدای عضو در جامعه روز به روز بالاتر رود.”

اگر هر ایرانی یک کارت اهدای داشته باشد

خانم مرادی پور هم کارت دارد و می گوید:

” چند سالی می شود که کارت اهدا را دریافت کرده ام و خواهرم هم به تازگی از طریق سایت بیمارستان مسیح دانشوری اقدام به دریافت آن کرده و منتظر صدور آن است. پدر و مادرم هم زبانی و قلبی وصیت کرده اند و ما در جریانیم. در واقع خانواده من نیاز به تشویق و توجیح در رابطه با این مسأله مهم نداشته و همه علاقه و تمایل زیادی به انجام این کار بزرگ دارند. بهترین حس ما از  انجام این کار این است که انسان وقتی می میرد بدنش به مرور زیر خاک از بین رفته و می پوسد بنابراین چه بهتر که حداقل اعضای مفیدش به دیگران که نیاز دارند اهدا شود و اتفاقا شاید بعد از مرگ تسکینی هم برای بازماندگان باشد چون می بینند که عزیزشان طور دیگری هنوز در این دنیا نفس می کشد و زنده است.اگر هر ایرانی این کارت را داشته باشد بعد از مرگ مغزی، خانواده اش راحت تر تصمیم به اهدای اعضایش می گیرند چون می دانند خود او نیز در زمان حیات رضایت کامل داشته است.”

 

رسانه ملی ضعیف عمل کرده

خانم دکتر طاهره جعفری هم در باره فرهنگ سازی در این مورد اظهار کرد:

“من دو سال قبل برای گرفتن کارت اهدای عضو اقدام کردم ولی فرآیند ثبت نام کامل نشد تا اینکه ماه گذشته دوباره اقدام کردم. تنها هدف من از عضویت کمک به انسانی دیگر بوده و احساس خوبی دارم که پس از مرگم می توانم اعضای بدنم را به افرادی که حیاتشان به آن وابسته است اهدای کنم. همچنین خواهران، همسرم و برخی از بستگانم را تشویق به اخذ کارت اهدا کردم. به نظر من اگر حتی نیمی از ایرانیان این کارت را دریافت کنند شاید بتوان گفت کسی در انتظار پیوند اعضا، فوت نمی کند و اگر روزی چنین اتفاق بزرگی در ایران بیفتد بسیار قابل ستایش خواهد بود. در ضمن در رابطه با مسأله اهدای عضو رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی بهتر از رسانه ملی عمل کرده اند و هنوز در این رابطه جای کار بسیاری وجود دارد.”

خانم مولایی که ٣٠  ساله است و دو فرزند دارد، ضمن بیان اینکه به تازگی کارت اهدا را دریافت کرده، گفت:

“مهم ترین دلیل من از این کار حس نوع دوستی و کمک به دیگران بوده و اینکه دوست داشتم اگر آسیبی دیده و قابل برگشت به زندگی نبودم لااقل اعضای بدنم به فرد دیگری که نیازمند است و می تواند حیات داشته باشد داده شود. اتفاقا نزدیکانم نیز از کار من استقبال کرده و حتی همسرم، خواهرانم و همسرانشان هم بعد از من این کارت را دریافت کردند. شکر خدا با توجه به اینکه جامعه به لحاظ فکری رشد پیدا کرده این کار خیلی بهتر از سابق در بین مردم جا افتاده است و فعالیت های انجمن اهدای عضو در این زمنیه تأثیرات زیادی داشته اما به نظرم باید بیشتر اطلاع رسانی شده و زیبایی این حرکت خداپسندانه بیشتر نشان داده شود تامردم هر چه بیشتر ترغیب شوند.”

 

چرا با اهدای عضو، خانواده ای را شاد نکنیم؟

خانم ممیلو در رابطه با اهدای اعضای  بدن خواهرش در سال ۸٢ برایمان صحبت کرد:

“تقریبا ١٤ سال قبل خواهرم بر اثر تصادف مرگ مغزی شد و ما با مشورت تیم پزشکی راضی شدیم تا قلب و مغز استخوان او را به انسان دیگری اهدا کنیم تا روح خواهرم در آرامش بماند. البته خواهرم کارت اهدای عضو هم داشت و تنها من چون به لحاظ سنی و روحی به او نزدیک تر بودم از این مسأله خبر داشتم ولی پدر و مادر نمی دانستند و با این وجود پذیرفتند و رضایت دادند. الان هم احساس خوبی از این کار داریم و با افتخار از آن یاد می کنیم و اعتقاد داریم اگر خانواده ای غیر از این کار را انجام دهد جای تعجب دارد، چرا که به هر صورت این جسم ما دیر یا زود به هر طریقی می پوسد و تبدیل به خاک می شود پس چرا اعضای بدن که می تواند زندگی ببخشد را اهدا نکرده و با این کار دل خانواده ای، مادری و فرزندی را شاد نکنیم. بعد از مرگ ما با جسم عزیز از دست رفته مان که نمی توانیم ارتباط داشته باشیم حداقل با اهدای اعضایش روحش را به آرامش می رسانیم.”

 

فعالیت های فرهنگی انجمن اهدای عضو ایران

خانم حسینی، مدیر روابط عمومی انجمن اهدای عضو ایران در پاسخ به این سؤال خبرنگار به دخت که انجمن اهدا در زمینه ی فرهنگسازی بحث اهدای عضو چه فعالیت هایی را تا الان انجام داده، اظهار کرد:

“در خیلی از کشورها افرادی که تمایل به اهدای عضو دارند، این تمایلشان با علامت مشخصی در گوشه گواهینامه شان درج می شود یعنی در مراحل آموزش رانندگی و صدور گواهینامه از فرد سوال می شود که آیا شما تمایل به اهدای عضو در صورت مرگ مغزی را دارید یا نه و اگر او تمایل داشته باشد علامتی به این نشانه در گواهینامه شان می آید. بنابراین در حال تلاش برای تصویب این مسأله مهم در گواهینامه راهنمایی و رانندگی در هیئت دولت هستیم. از طرفی با آموزش و پرورش نشست ها و جلساتی متعدد در این زمینه داشته ایم تا بحث اهدای عضو در کتب درسی وارد شود و خوشبختانه در کتاب تفکر رسانه ای این بحث وارد شده و در کتاب هنر پایه دهم در شرف چاپ این موضوع هستیم. در تلاشیم که در کتب دیگری نیز این مبحث مهم را با همکاری مسئولین آموزش و پرورش بگنجانیم و این عزیزان تا الان همکاری های خوبی با ما داشته اند.”

او ادامه داد:

 “یکی از دغدغه های مردم دریافت کارت اهدای عضو بود  که نمی دانستند چگونه برای دریافت کارت مراجعه کنند و گاهی رفتن به سایت برایشان سخت بود واتفاق خوبی که افتاد این بود که برای اخذ کارت اهدای عضو نیاز به رفتن به سایت نیست و از طریق تلگرام می توانند در زمان یک دقیقه  اطلاعات را وارد کرده وعضو شوند و کارت را دریافت کنند.”

مدیر روابط عمومی انجمن اهدای عضو تأکید داشت:

“تمرکز این انجمن علاوه بر بحث آموزش و مددکاری، فرهنگسازی این مسأله هم می باشد که هر چه بیشتر این فرهنگ در بین مردم نهادینه شود. تاکنون اقدامات مختلفی مثل جشن نفس و مراسم های مختلف صورت گرفته و ٢٠ خرداد امسال پیرو تفاهم نامه ی٣١ اردیبهشت، با فدراسیون فوتبال جشن هواداری تیم فوتبال را برگزار کردیم که با محوریت اهدای عضو  و تقدیر از دو خانواده فوتبالیستی که اهدای عضو انجام داده بودند صورت گرفت و خیلی از فوتبالیست ها آمدند و این کارت را دریافت کردند. خوشبختانه در هر مراسمی که داریم رسانه ها حضور پر رنگی دارند و فعالیت های ما را پوشش می دهند اما فرهنگسازی بحث اهدای عضو جای کار بیشتری دارد و ما از افرادی که تمایل به فعالیت در این حوزه دارند می خواهیم که در کنار انجمن ما قرار گیرند و هر چه توان دارند به کار گیرند، خصو صا هنرمندان که خیلی نقش مهمتری در این مسأله دارند البته حدود سیصد نفر هنرمند داریم که سفیر اهدای عضو هستند و حدود ١٥٠ نفر آن ها فعال و پیگیرند و در مراسم های گوناگون برای این فرهنگسازی به ما کمک می کنند.”

/انتهای متن/

درج نظر