روزه، پر منفعت ترین مهمانی

مهناز فولادوند/

روزه  در یک تعریف، امساک از خوردن و نوشیدن است. قرآن کلمه “امساک” را به معنی اتصال و پیوستگی به کار برده است و اصطلاح” امساک به معروف” (در سوره بقره) معرف ترغیب و تشویق اسلام به نیکی هاست و نه دستور پرهیز و اجتناب از نیکی ها.

بنابراین، روزه رابطه ای است بین روزه دار و غذا و مذهب، نه دوری از آن ها.

پس به این ترتتیب کلمه “صیام” که در قرآن برای روزه  آورده شده، توجه دادن به درست خوردن است نه بی بهره ماندن از غذا.

به هر صورت روزه ، دوری از غذا نیست بلکه ارتباطی است با غذا.

 

زمان روزه داری

آغاز زمان روزه داری مسلمانان را قرآن چنین تعریف و تعیین می کند؛ که از زمان باز شناخته شدن رشته های سفید و سیاه آسمانی از یکدیگراست:

 و کلوا و اشربوا حتی یتبین لکم الخیط  الابیض من الخیط الاسود ممن الفجر.( از طلوع فجر صادق تا مغرب شرعی)

 

پاکسازی و دفع سموم

روزه واجب ، در بین مسلمانان هر ساله در انحصار ماه رمضان است که تقریبا سی روز می شود.

بندیکتbenedict  دانشمند رشته فیزیولوزی، یک دوره روزه را سی و یک روز دانسته و می گوید:

« روزه ، در این مدت سبب می شود که در ترکیب خون هیچ گونه اختلاطی به هم نرسد و آن نوری که در بعضی از روزه داران دیده می شود، یک حالت جوانی و نشاطی است که برای روزه داران رخ می دهد.»

همان گونه که تنفس عمیق، یک نوع تازه کردن هوا در ریه هاست، روزه نیز یک تازه کردن غذایی در بدن می باشد.

یکی از خواص روزه، دفع سموم است، در واقع ماه رمضان ، ماه تمرین و آزمایش برای انتخاب سفره ای سازگار در سراسر سال می باشد. سفره ای که میزبانش « خـــــــــــدا» و میهمانش نباید بر آن سفره مسموم گردد.

روزه، اول مقداری از تمام اندوخته های اضافی را که  بسیاری از آن ها برای اعضا، مسمومیت نسبی دارد، از بدن خارج می شود و جای آن ها را جذب شده های تازه می گیرد و به همین نحو، چنانچه خواهیم گفت، با تکرار روزه گویا هر روز مقداری از منبع آبی را که راکد بوده،  برداریم و آب پاکیزه به جای آن بریزیم تا پس از گذشت یک ماه بطور قطع بدن ، غوطه ور در آب ها و الکترولیت ها و عناصر تازه ای خواهد بود.

 آدمی را در نظر آورید که 11 ماه تمام بدون وقفه، نوها ( شامل انواع خوردنی ها و نوشیدنی ها ) به بدنش وارد شده اند و ورود این تازه ها از روی قاعده علمی و نظم بهداشتی نیست و بر عکس خروج کهنه ها و فاسد ها که به وسیله ریه، کلیه، کبد، پوست و … انجام می گیرد، به حساب و نظم است. یعنی ریه ها، سموم را بطور منظم خارج می سازند و کلیه ها زهرها را به حساب دفع می کنند و کبد به ترتیب مخصوص آن ها را دور می کنند. لاجرم انبارهای ذخیره ای، درست و مرتب پر نشده اند و متابولیسم شاید به صورت سوخته و نیم سوخته باشد که اگر به وسیله روزه گرفتن نظم و حسابی در کار ذخائر بدنی به وجود نیاید، سبب پیدایش پیشامد های ناگواری در بدن می گردد و حتی در پایه های منافع ذخیره ای شکافی به وجود آید. این خود دلیلی دیگر بر اثبات وجوب روزه داری است.

 

تنظیم واردات و صادرات بدن

 فرض کنید برای صادرات بدن چرخ دندانه داری است و برای وارداتش نیز به همین نحو چرخ دندانه دار دیگری.

زمانی بدن با اعتدال و خوشی است که این دو چرخ دندانه هایی داشته باشند که خوب در یک دیگر جا گیرند و بچرخند. اما معمولا دندانه های واردات چون حساب و نظمی نداشته و خوردن و آشامیدنی ها غریزی و مورد نیاز نیست و دندانه های چرخ صادراتی به حساب است و از روی غرایز تعبیه گردیده، لذا باید دندانه های وارداتی را با روزه داری تعمیر و منظم و پاک و روغن کاری نمود و این همه اعمال با یکی دو روز روزه متوالی یا متناوب انجام نخواهد پذیرفت.

کلیه  و کبد و ریه و پوست و… که ارگان های صادراتی اند، همه به نظم اند، کلیه حتی فراموش نمی کند که آدمی در شب احتیاج به خواب دارد نباید برای ادرار کردن بیدار شود. لذا به تناسب تاریکی و سنگینی خواب از ترشحات خود کاسته و کمتر ادرار ایجاد می شود، پوست هم همین طور و ریه ها و کبد و…

امـــــا واردات آن چنان نا منظم است که گاه آدمی به جای طیبات و غذاهای پاکیزه و حلال به دست خود غبارها، دودها، الکل ها و ناشایست های دیگر را به حساب واردات کشور بدن ، به سویش سرازیر می کند  و در نتیجه  حوض متابولیکی که طاقت تحمل فشارها و صدمه ها را ندارد، شکاف برداشته و آدمی را به روز سیاه می نشاند و انواع بیماری ها و دردها را سبب می شود.

 

 رمضان تنها فرصت باز سازی و به سازی بدن

بدن مانند منبع ذخیره شده ای است از آنچه به نام خوردنی ها و آشامیدنی ها به آن وارد می شود و چون بسیاری از اعضا  برای دفع سموم در تلاش مــــداوم هستند، لازم است به بدن فرصتی به منظور خوب عملی ساختن دفع سموم داده شود که جز با روزه داری و منظم ساختن کیفیت و کمیت مواد وارداتی به بدن صورت تحقق نخواهد یافت.

 شرکت سالیانه – یک ماه – در ضیافتی که به نام پروردگار برقرار است، موجب می شود بقیه سال را بتوان به برکت میزبان معظمش در نعمت تعادل ترشحی و بالنتیجه در نعمت سلامتی به سر برد.

 

خواص معنوی و باطنی روزه

همچنین، علاوه بر منافع و سودمندی های بسیار روزه که دانشمندان رشته های مختلف در سراسر دنیا ، آن را مورد تایید و تاکید قرار داده اند، روزه  خواص روحی و باطنی زیادی نیز دارد.

انسان در موقع گرسنگی ملایم، دارای عواطف رقیق تر، هوش و حواس بیدارتر و تیزتر ، فکر روشن تر و روان تر، ذوقیات لطیف تر و غیرت برانگیخته تر می باشد.

شهوت جنسی و حالت غضبی نیز در این موقع حادتر است و حالات روحی خیلی نورانی تر و حضور قلب بیشتر می باشد و به همین لحاظ نیز تلاوت آیات خدا در این ماه بیشتر توصیه شده است تا به عمق عظمت آن ها بیشتر توجه شود. ( ولی باید به شهوت جنسی طبق موازین خاصی پاسخ داد.)

روزه داری صرف نظر از فوائد بهداشتی و اجتماعی وسیله بسیار موثری برای بیدار نگاه داشتن و رشد سایر فضایل بشری است.

 

منابع:

• طب الرضا از امام رضا علیه السلام
• کتاب اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، تالیف دکتر سید رضا پاک نژاد
• کتاب چای درمانی ، تالیف حیدر احمدی زارع
• مقاله تخم شربتی، از تبیان

 

/انتهای متن/