آیا دولت دوازدهم وزیر زن خواهد داشت؟

زهرا احمدی/

بالاترین و والاترین وظیفه زن پرداختن به تربیت فرزندان و انجام دادن وظایف همسری است اما این تنها وظیفه شرعی زن مسلمان نیست با توجه به آیات و روایات زنان در نظام اسلامی جایگاهی همانند مردان دارند  محور تکلیف ودستورات اسلامی انسان است واوست که بار سنگین مسئولیت پذیری را که آسمانها وزمین وکوهها تحمل پذیرشش را نداشتند بر دوش گرفت (احزاب 72). وتکالیف وارزشهای الهی به صورت یکسان شامل زن ومرد است (از جمله نحل 97 و احزاب 35). آنها در قبال امور مسلمانان مسئولند وباید به آن اهتمام ورزند (توبه 71).

به این ترتیب در تکالیف ووظایف دینی اصل بر اشتراک است مگر اینکه دلیل بر اختصاص داشته باشیم. هر جا در اختصاص تکلیف و وظیفه ی  زن یا مرد تردید داشته باشیم باید به دنبال دلیل محکم برای اثبات برویم نه اینکه برای اثبات اشتراک در جستجوی دلیل برآییم.

این در حالی است که سیره معصومان (ع) نیز بر اشتراک زنان در فعالیت های مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دلالت دارد. از جمله فعالیت سیاسی حضرت زهرا(س) در احقاق حق همسرش وتشکیل دادگاه تاریخی عظیم و رویارویی روشن با حاکمیت وتلاش برای احقاق حق جامعه، چرا که وقتی رهبری شایسته از صحنه اجتماع کنار نهاده شود، حق جامعه که از داشتن آن  رهبر بی بهره شده است پایمال  می شود. همچنین حضور حضرت زینب در نمایاندن استواری راه امام حسین (ع) وحق مداری کربلاییان در پیروی از امام حسین(ع) وباطل بودن ادعاهای یزید ویزیدیان. همچنین فعالیت سیاسی زنانی مانند سوده و بکاره وشرکت بسیاری از زنان در بیعت، هجرت، جهاد و…

البته نباید فراموش کرد شرایط اجتماعی جامعه  در صدر اسلام به گونه ی بود  که از جهات مختلف عرصه را بر فعالیت سیاسی زنان محدود می کرد. از یک سو عرضه ی دین جدید از سوی خداوند و گرویدن کسانی بدان با کینه ورزی گسترده وشدید مشرکان روبه رو شد وبدین سان بسیاری از وقت و نیروی مسلمانان را صرف  مقابله با دشمنان داخلی وخارجی نمود که قهرا ظهور وبروز زنان در صحنه اجتماع منتفی می شد واز سوی دیگر ریشه های افکار جاهلی اعراب در مورد زنان، مجال بسیاری از فعالیت های سیاسی واجتماعی را از زن می گرفت بلکه اصولا به او به چشم یک انسان مستقل وتاثیر گذار نگریسته نمی شد ومردمان او را یک شی می دانستند تا یک انسان.

اما مقتضای آموزه های اسلام، نه آن است که رخ داده ، بلکه چنانکه آوردیم، زنان هم می توانند ودر برخی مواقع باید در کنار وظیفه اساسی همسری ومادری به انجام دادن وظایف دیگر نیز قیام کنند. به دیگر سخن قطعا وظیفه زن فقط در همسرداری وتربیت فرزندان خلاصه نمی شود.

در آخر باید بگوییم بهتر است مسئولین وتصمیم سازان نگاه شان به فعالیت زنان نگاهی بر گرفته از نگاه تشیع به اسلام باشد!

و بگذارند در امور اساسی نظام جمهوری اسلامی  زنان تصمیم ساز باشند!

و دولت آقای روحانی  شایسته است که  از زنان در کابینه استفاده کند همانطور که ما در کل عمر جمهوری اسلامی یک بار حضور وزیر زن را در دولت دهم مشاهده کردیم وموفقیت آمیز بودنش را دیدیم ؛ مطمنئا امروز هم جامعه ناگزیر از پذیرفتن حضور زنان شایسته در جایگاه های تصمیم ساز است اما انچه انتظار می رود از دولت آقای روحانی ! باز کردن راه هر چه بیشتر حضور زنان در جایگاه های کلان تصمیم ساز بود چرا که همین امر به مرور بستری فرهنگی ایجاد می کند  تا حضور زنان در جایگاه های کلان تصمیم ساز تسریع و امکان پذیرتر شود.

البته باید گفت مطمئنا مشکلات فرهنگ سازی حضور زنان در جایگاه های تصمیم ساز کلان به امروز و دیروز مربوط نیست و به این زودی حل نخواهد شد اما قرار دادن قله هایی چون دادن جایگاهی همچون وزارت بسیار در ایجاد فرهنگ سازی عمومی موثر است.

آقای روحانی! کاش برای یکی از این جایگاههای تربیتی کلان کشور، وزرات علوم یا آموزش وپرورش، زن معرفی شود چرا که نظام جمهوری اسلامی ایران؛  زنانی با علم ومدیریت وشم سیاسی را پرورش داده است که بتوانند این مسئولیت را برعهده بگیرند  فقط اندکی اعتماد می خواهد!

والبته باید بگویم فعلا از این هم می گذریم که آقای  روحانی  در سال 92 قول ایجاد وزارت زنان را داده بودند!

/انتهای متن/