پدر قوی و منطقی است که دختر را محکم بار می آ ورد

در بخش اول گفت وگو با خانم فرشته نقدی مشاور و کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی گفتیم که متخصصان علم تربیت معتقدند که ارتباط پدر و دختر باید به گونه ای باشد که بتواند بخش مردانه وجودی زن را رشد دهد. بر اهمیت کیفیت این ارتباط  تاکید کردیم برای این که  دختران در ارتباط با مردان غریبه خام نشوند و در ازدواج معیار و الگویی مناسب داشته باشند. با نقش حمایتی و هدایتی که پدر برای دخترش دارد به او جرأت و شجاعت لازم برای پیشرفت را می دهد و از لغزش و خطا دور می ماند.

اما برای این که پدران بتوانند این همه نقش های مثبت و مهم را برای دختران شان و پرورش آنها ایفا کنند چه باید بکنند؟ این بار خانم نقدی از مقدمات لازم برای این ایفای نقش پدران می گوید.

 

خانم نقدی،  پدرها چگونه می توانند توانایی لازم برای برخورد و رفتار مناسب با دختران شان  را کسب کنند؟

• ببینید پدر ومادری، در واقع یک آمیزه ای از هنر و دانش، هنر و اطلاعات و هنر و تدبیر است. هر پدر و مادری می تواند این کار را هنرمندانه انجام دهد. رابطه خوب و دوستانه با حفظ رابطه پدر و مادری منافاتی ندارد فقط باید این ها را کسب کنند. زمانی که می خواهیم ازدواج کنیم وهمسر انتخاب کنیم، باید فکر کنیم که از طرفی داریم مادر و یا پدر برای فرزندمان انتخاب می کنیم. آن موقع باید ببینیم که چه کسی صلاحیت این امر را دارد که پدر ومادر خوبی برای فرزندمان باشد. از همان زمان باید اطلاعاتی کسب کنیم. خب یک سری برخوردها مدبرانه است و با تدبیر به دست می اید و یکسری هم ما با دوره هایی مثل دوره شخصیت شناسی که برگزار می شود قابل کسب است. در این دوره ها آدم ها خود را، ضعف ها و قوت هایشان را می شناسند ومتناسب با اینکه با چه شخصیت و تیپی مواجهند رفتار می کنند.

 

 زمانی که می خواهیم ازدواج کنیم وهمسر انتخاب کنیم، باید فکر کنیم که از طرفی داریم مادر و یا پدر برای فرزندمان انتخاب می کنیم. آن موقع باید ببینیم که چه کسی صلاحیت این امر را دارد.

 

شما به عنوان مشاور در مشکلات تربیتی که دختران با آن مواجه هستند، آیا اثر رابطه بد و نادرست پدر با دختر را می بینید؟

• دقیقا. اغلب مشکلاتی که بچه ها دارند برای این است که اقناع عاطفی از طرف پدر نشده اند. خیلی راحت از خانه فراری اند. وقتی رابطه پدر و مادر با هم و با فرزندان شان درست و اصولی نباشد آن ها سعی می کنند بیرون از خانه این نیاز را ارضاء کنند،عواطف را بیرون از خانه دنبال کنند و مسلما بیرون از خانه هم که دام ها گسترده و آماده است به خصوص برای بچه هایی که در سنین ابتدای نوجوانی هستند و مهارت های لازم را کسب نکرده اند.

 

 اغلب مشکلاتی که بچه ها دارند برای این است که  اقناع عاطفی از طرف پدر نشده اند. این گونه بچه ها از خانه فراری اند.

 

این ارتباط گیری با دختر تا چه سنی باید ادامه یابد و صورت گیرد ؟

• بستگی به فرهنگ خانواده و جامعه دارد. یعنی ما با احترام به فرهنگ ها و رعایت آن ها باید این روابط را نگه داریم. در فرهنگ اسلام هم ما نکات مهمی در این مورد داریم. در اسلام  مطرح شده که وقتی وارد خانه می شوید اول به دختر توجه کنید، برای دختر هدیه بیاورید، تا کوچک هستند مدام درآغوش  گرفته شوند و این امور تا نوجوانی هم می تواند ادامه یابد و بعد از این سن دست دادن، بوسیدن پیشانی و در آغوش گرفتن همچنان مؤثر است. وقتی بچه ها اقناع ازگرمای وجود پدر باشند خیلی کنجکاوی ها تا حدودی پاسخ داده می شود. البته نباید خیلی روابط نزدیک باشد باید حد متعادل داشته باشد .ارتباط به گونه ای باشد که پدر حامی و راهنما باشد و محبت و دوستی را عملا نشان بدهد اگر دختر خطایی کرد آن را ببخشد و از آزردن او خود داری کند. در واقع اهمیت محبت به گونه ای است که کمبودش باعث  اختلال شخصیت نوجوان می شود پس در تمام سنین مهرورزی و محبت لازم است به خصوص در کودکی.

 

باتوجه به ضرورت این ارتباط و آنچه که به آن اشاره کرده اید چه توصیه به پدرها دارید؟

• به عقیده من از لحظه ای که مادر باردار است نقش و وظیفه پدر شروع می شود، با صحبت کردن با بچه ای که در شکم مادر است، سرش را روی شکم مادر بگذارد و با بچه صحبت کند، گرمای صدای پدر خیلی اثر گذار است. الان تازه روانشناسی به آن رسیده که شخصیت بچه ها تا یک سالگی 70-60 درصدش شکل می گیرد و ما توجه به این مسائل را در اسلام داشته ایم که نطفه پاک باشد، در زمان تصمیم به بارداری چه شرایطی را رعایت کنیم، روحیه زن و مرد چگونه باشد، بهداشت دوران بارداری، ارامش مادر چقدر مؤثر است و زمانی که نوزاد به دنیا می اید پدر در کنار مادر نوزاد را نوازش کند مسلما با بزرگ شدن فرزند زمانی که او این ارتباط، همراهی و کمک پدر را می بیند الگوگیری میکند و آن بعد مردانگی اش رشد می یابد. برای همین است که در اسلام خیلی گفته می شود که پدر باید یک احترام خاصی برای دختر قائل باشد به طوری که دختر این را با تمام وجود حس کند. در زمینه رشد اجتماعی روانی دختر خیلی کوشش داشته باشد. کیفیت ارتباط خیلی مهم است ممکن است پدر ساعت های طولانی در کنار دخترش نباشد اما باید این رابطه اینقدر غنی باشد که دختر پدر را حامی و پشتیبان خود ببیند و پدر هم عواطف دختر را درک و حس کند و خودش را جنس مجزا نداند. البته در حال حاضرنسبت به گذشته این ارتباطات خیلی بهتر شده و حتی در مرثیه ها و برنامه های مذهبی ما همیشه عشق دختر و پدر مورد اشاره قرار می گیرد.

 

ممکن است پدر ساعت های طولانی در کنار دخترش نباشد اما باید این رابطه اینقدر غنی باشد که دختر پدر را حامی و پشتیبان خود ببیند و پدر هم عواطف دختر را درک و حس کند و خودش را جنس مجزا نداند.

 

به عنوان سؤال پایانی بفرمایید نوع رابطه پدر و مادر چقدر در رابطه پدر و دختر اثر دارد؟

• نوع این ارتباط خیلی مؤثر است. یعنی اینقدر این نقش مهم است که هیچ رابطه ای نمی تواند اینچنین رابطه الگویی ایجاد کند. رابطه ای که توام با صمیمیت، تعهد، احترام و مهرورزی باشد تماما در ذهن بچه ها می ماند و بچه ها در بزرگسالی خاطراتی را که حفظ می شود سعی می کنند پیاده کنند.

رابطه پدر و مادر در تربیت فرزندان نقش کلیدی و اساسی دارد. مادری که جلوی فرزندش مورد بی احترامی قرار می گیرد و یا پدری که تحقیر می شود، اثر این حرمت از دست  رفته، خیلی سخت می تواند در شکل گیری شخصیت فرزند جبران شود.

 

رابطه پدر و مادر در تربیت فرزندان نقش کلیدی و اساسی دارد. مادری که جلوی فرزندش مورد بی احترامی قرار می گیرد و یا پدری که تحقیر می شود، اثر این حرمت از دست  رفته، خیلی سخت می تواند در شکل گیری شخصیت فرزند جبران شود.

 

ما در عین حال تأکید می کنیم که پدر و مادر می توانند رابطه خیلی نزدیک و صمیمی جلوی فرزندانشان داشته باشند ولی البته خیلی متعادل و نباید حتما ان عشق ورزی را جلوی فرزند به نمایش بگذارند و بچه ها را به بلوغ زودرس دچار کنند. این احترام و صمیمیت را باید بچه ها در خانواده ببینند  و آن ها نیز بعدها می توانند در زندگی خود این نقش ها را بازی کنند این نقش ها را پدر ومادر به بچه ها می دهند.

 

 نقش پدراین قدر مهم است که هیچ رابطه ای نمی تواند اینچنین رابطه الگویی ایجاد کند؛ رابطه ای که توام با صمیمیت، تعهد، احترام و مهرورزی باشد تماما در ذهن بچه ها می ماند و بچه ها در بزرگسالی خاطراتی را که حفظ می شود، سعی می کنند پیاده کنند.

 

وقتی مادر پدر را حرمت کند و مطیع باشد، با آمدن پدر نزدیک برود و دست بدهد و یا از دختر هم همین را بخواهد این ها همه یک زنجیره، حلقه و یک چرخه است که در خانواده منتقل می شود و ادامه می یابد. رابطه دختر و پدری هم بسته به اینکه پدر چقدر روی خوش و حسن خلق داشته باشد یا تلخ باشد، تاثیر گذار است. هر چقدر والدین تلاش کنند اثر ندارد و یا اینکه مادر وپدر هر کدام چیزی بگویند این باعث سوء استفاده فرزندان می شود و هرجا که لازم باشد از مادر و یا پدر استفاده می کند. لذا اگر هماهنگ و مؤید هم باشند بچه ها سوء استفاده تربیتی نمی کنند و متوجه می شوند که سلسله مراتب و تقسیم وظایفی هست. باید والدین خودشان اجرا کننده انضباط وعامل اعتدال و امنیت باشند در این صورت است که می توانند توان دخترشان را در مشکلات بالا ببرند. پدری که مدام گله و شکایت دارد و آن را به خانه می کشاند و مادر رفتار درستی نشان نمی دهد باعث ایجاد تزلزل شخصیت در بچه ها می شود . اما دختر اگر ببیند که یک پدر قوی و منطقی دارد یاد می گیرد که محکم بار بیاید. پس رابطه والدین با یکدیگر نیز در ارتباط گیری فرزندان با آن ها اثر دارد.

 

 باید والدین خودشان اجرا کننده انضباط وعامل اعتدال و امنیت باشند در این صورت است که می توانند توان دخترشان را در مشکلات بالا ببرند

 

قسمت اول

پدر، اولین و موثرترین مرد در زندگی یک دختر است

 

ممنون از وقتی که گذاشتید.

/انتهای متن/