ما و اجلاس غیر متعهدها

سرویس اجتماعی به دخت/

درجهانی که جهان ارتباطات نام گرفته و سرشار از اطلاعات است در حد انفجار، دیگر هیچ حادثه ای،  هر چند بظاهر کوچک، پیدا نمی شود که به همه مردم دنیا با هر قوم و نژاد و جنسیت و آئین و … مربوط  نباشد. در این صورت شک نیست که حادثه بزرگی مثل برپاشدن یک اجلاس بین المللی در یک کشور و یک شهر برای همه آدمهای دنیا خیلی مهم است و برای اهالی آن کشور و شهر البته مهم تر.

قراراست در این هفته اجلاس سران غیر متعهدها در تهران برپا شود.  تهرانی ها طبیعتا بیشتر و از نزدیک در  جریان تدارک این اجلاس هستند. تعطیلات چندروزه به این مناسبت از عواملی است که همه آنها را درگیر این اجلاس و حاشیه های آن کرده است.

ممکن است خیلی ازما از خودمان و یا از همدیگر بپرسیم اجلاس غیر متعهدها و برگزاریش در تهران چه اهمیتی دارد و اصلا به ما چه ربطی دارد؟ اگراین سؤال را تا به حال هم از خود نکرده ایم ، حالا باید بپرسیم. چون هم سؤال مهمی است و هم جواب مهمی دارد.

اهمیت این اجلاس در واقع به اهمیت جنبشی برمی گردد که به جنبش غیرمتعهدها معروف شده است. این جنبش که بیشتر از نیم قرن از تولدش می گذرد، در دوره ای شکل گرفت که دنیا، یک دنیای دوقطبی بود ( امریکا – شوروی) و برای بقا و حیات هر کشور کوچک و یا حتی متوسطی چاره ای جز پیوستن ( به تعبیر خودمانی تر آویزان شدن) به یک قطب قدرت دنیا نبود و البته این قطب هم  طبیعتا جز در یک داد و ستد پرآب و نان حاضر نمی شد کاری برای این کشورها بکند. به عبارت دیگر وابستگی کشورهای ضعیف تر به این قدرتها به بهانه اینکه درمقابل تهدیدهای یک قدرت دیگربیمه شوند، به معنای سرسپردگی و اطاعت  دربست ازهمه  اوامر آن قدرت بود.

در آن روزگار چند کشور مستقل برای ایجاد یک راه سوم گرد هم آمدند و این جنبش را تأسیس کردند. امروز هم که دیگر اثری از قطب دوم قدرت نیست، یعنی جهان تک قطبی شده، نیاز به وجود این راه سوم که نشانه استقلال و عدم پذیرش موقعیت غیرعادلانه جهان فعلی است، وجود دارد.

البته امروز این جنبش 120 عضو دارد و به بزرگ ترین سازمان بین المللی بعد از سازمان ملل متحد تبدیل شده است.

اما برگزاری این  اجلاس دراین روزها در شهر تهران به جهت دیگری هم  اهمیت دارد.

تهران یکی از مهم ترین شهرهای منطقه خاورمیانه است که امروز درگیر اتفاقات و تحولات مهمی است؛ اتفاقاتی که بعضی آن را بحرانی خطرناک برای نظم کنونی جهان می دانند(اسراییلی ها و امریکایی ها در راس این گروهند) و عده ای هم با تعبیر”بیداری اسلامی” از آن یاد می کنند.یعنی دقیقا آن را در جهت حفظ منافع مردم منطقه مخصوصا مسلمانها می دانند.

وقوع حوادث  فجیع و دردآوری چون کشتارجمعی مسلمانان میانمار هم در منطقه شرق آسیا، این مقطع زمانی را مهم تر کرده است؛ حادثه ای که با سکوت مرگبار و حیرت آور محافل جهانی و مدعیان حقوق بشر و بسیاری از کشورهای منطقه همراه بوده و دقیقا به همین دلیل ابعادی دهشتناک و غیرقابل تصور از جنایت و قساوت را پدید آورده است.

بعد دیگری که بر اهمیت این اجلاس اضافه می کند، بعد اقتصادی است.

بی شک مسائل اقتصادی امروزاز  مهم ترین مسائل جهانی است که در هرگوشه دنیا به شکلی خودش را نشان می دهد: از بحران های اقتصادی منطقه یورو که موجب به هم خوردن نظم و آرامش زندگی مردم این منطقه و پیدایش مشکلات بسیار برای معیشت آنها شده، تا بحران در کانون قدرت سرمایه داری امریکا که باز هم بار اصلی اثرات منفی آن بر دوش مردم معمولی امریکایی است و بالاخره سیاست های تحریم اقتصادی جمهوری اسلامی ایران که بر شرایط زندگی روزمره مردم ما اثرات مهمی داشته است.

اهمیت اقتصادی این اجلاس در این است که  توجه داشته باشیم حدود دو سوم کشورهای دنیا در جنبش عدم تعهد عضو هستند،  اما این کشورها کمتر از 15 درصد تولید ناخالص داخلی جهان را در اختیار دارند.  این کشورها روزانه 35 میلیون بشکه نفت به دیگر کشورها صادر می کنند، یعنی 57 درصد صادرات روزانه نفت دنیا .

با همه این امکانات و توانمندیها که اعضای این جنبش دارند، اما متاسفانه اکثر آنها به لحاظ اقتصادی وابسته به قدرتهای بزرگند  وبنیه ای ضعیف دارند وبسیاری از آنها  نتوانسته اند حداقل امکانات رفاهی را برای مردم خویش تدارک ببینند. در حالی که در سایه همسبتگی و همکاریهای  میان این کشورها امکان توسعه اقتصادی، رفاه اقتصادی و استقلال اقتصادی برای آنها وجود دارد.

ضمن این که با وجود حضور بعضی  قدرت هاي بزرگ اقتصادي در میان  کشورهاي عضو جنبش و هم به دلیل تعداد زیاد جمعيت درخیلی از این کشورها، ایجاد یک بازار مشترک بین این کشورها و هم بنگاه هایی مثل  بانک ها براحتی امکان پذیر است. بی شک با چنین حرکت هایی میزان وابستگی به امریکایی ها و اروپایی ها در میان این کشورها پایین می آید  و در عوض زمینه برای بالا رفتن سطح توليد ناخالص ملی در آنها ایجاد خواهد شد. در این صورت جنبش عدم تعهد قدرت اقتصادی قابل توجهی خواهد یافت که برای کمک به کشورهای عضو در مواردی مثل تحریم ها و خنثی کردن اثرات این تحریمها بسیار موفق و کارآمد عمل خواهد کرد.

ضمن این که از این جنبش انتظارمی رود در مسائل مهم جهانی مثل مسأله زن و خانواده که عملا به یک بحران جهانی تبدیل شده و نیز فقر، محیط زیست، قاچاق انسان، تروریسم  و … منشأ حرکت ها و تصمیم گیری های مهم و مؤثری باشد و کم کاری سازمان های بین المللی موجود را جبران نماید.

برپایی اجلاس سران غیرمتعهدها در تهران می تواند فرصتی هم باشد برای زنان آگاه و فعال در کشورمان که با حرکت های سنجیده و برنامه ریزی شده فرهنگی، اجتماعی، تبلیغاتی و … حضور مؤثری بر روند پیشرفت کار این اجلاس و تصمیم گیری های آنها مخصوصا در حیطه هایی چون حقوق زنان، کودکان و خانواده داشته باشند. در این مسیر طبیعتا سازمان های غیردولتی زنان با شخصیت و توان حقوقی که دارند، می توانند موفق تر و کارآمدتر از همیشه ظاهر شوند.

فرزانه م /انتهای متن/