وقتی دستخط فارسی روبه‌ زوال می‌رود

سارا کلاس سوم است، آن شب مهمان‌خانه آن‌ها بودیم و سارای کوچک، من را مهمان اتاق شلوغ و پر عروسکش کرد، وقتی اسباب و لوازم مدرسه‌اش را آورد تا آن‌ها را به من نشان بدهد، در میان همه زرق‌وبرق‌ها و رنگ لعاب‌هایی که در وسایلش بود چیز دیگری توجه من را جلب کرد و نبودن یک‌چیز در میان آنها به‌خوبی احساس می شد، یادم هست هم سن و سال سارا که بودم، دفتر مشق تمیز و خوش‌خط برای همه ما از اهمیت بالایی برخوردار بود اما آن روز در میان همه داشته‌های سارا، من ،دفتر مشق تمیز و خوش‌خطی پیدا نکردم و جایگزین دفتر مشق تمیز و زیبای سارا، کار برگ‌ها مختلفی بود که با فونت‌های مشهور و معروف کامپیوتری تایپ‌شده بود و سارا هم به تقلید از این دستخط، پاسخ سؤالات را با فونت و دستخطی هماهنگ با نوشته‌های ماشینی پاسخ داده بود. در میان کتاب‌ها و دفترها و همه‌چیزهایی که در کمد یک دانش‌آموز کلاس سوم بود؛ خبری از تمرین‌های خوشنویسی و تلاشی برای تقویت آن وجود نداشت و تمام داروندار یک دانش‌آموز در چندین جلد کتاب و تبلتی جمع شده بود که ثمره نظام آموزشی هوشمند آن روزها بود.

تأکید برداشتن مدارس هوشمند و استفاده از تکنولوژی در آموزش به‌خودی‌خود چیز بدی نیست و حتی می‌توان گفت که در این عصر پرشتاب تکنولوژی از اوجب واجبات است، اما همه این ابزارها آمده‌اند تا کارایی آموزشی ما را بالا ببرند و به ما کمک کنند تا بتوانیم به فرزندانمان بهتر، بیشتر و عمیق‌تر بیاموزیم، اما این بار نیز ما هیجان‌زده و شتاب‌زده در این مسیر قرارگرفته‌ایم و مانند بسیاری دیگر از مواقع راه را نادرست رفته‌ایم، راه را نادرست رفته‌ایم چراکه ندانسته تکنولوژی های جدید آموزشی را جایگزین چیزهایی کرده‌ایم که نباید فراموش می‌کردیم، دستخط فارسی یک روش از روی ناچاری برای آموزش نبوده است، دستخط فارسی در خود چندین و چندین سال هویت و اعتبار و تاریخ دارد، دستخط فارسی اعتبار زبانی است که باهنر زیبانویسی‌اش ماندگار شده است و هزاران افسوس که این روزها در مدارس ما دانش آموزان و حتی بسیاری از معلمان اهمیتی را برای این اعتبار ایرانی قائل نیستند و نظام آموزشی هوشمند با همه مزایای خود معلمان و دانش آموزان ما را از اهمیت پرداختن به این مهم بازداشته‌ است.

ای‌کاش نظام آموزش‌وپرورش ما در کنار هوشمند سازی مدارس آگاهی‌های لازم برای چگونگی استفاده و حدود استفاده از این تکنولوژی های نوین را آموزش می‌داد، ای‌کاش نگاه مسئولان و معلمان ما به هوشمند سازی مدارس تنها یک نگاه ساده‌انگارانه نبود؛ ای‌کاش گفته می‌شد، آموزش داده می‌شد و فهمیده می‌شد که نظام آموزشی هوشمند آمده است تا بستری را برای پژوهش و دانش و تکنولوژی دانش آموزان فراهم کند و در کنار بسیاری از چیزهای دیگر، دانش فراوان‌تری را به دانش آموزان ما بیاموزد و هدف از راه یافتن تکنولوژی به‌نظام آموزشی ما، جایگزینی آن با بسیاری از چیزهای که جزو ارزش و اعتبار ما هستند نیست، اگر نگاهی کوچک به دست‌نوشته‌های کودکان و فرزندان و دانش‌آموزانمان بیندازیم خواهیم فهمید که دستخط فارسی روبه‌زوال است و این مسئولین و معلمان برنامه ریزان نظام آموزشی کشور هستند که باید حواسشان به این اعتبار ملی باشد.

/نتهای متن/