امام می خواست مردم را عاقل و هدایتگر کند

عطیه سادات یاسینی/

باز محرم رسید. کوچه و خیابان ها سیاه پوش شده و مردم همه آماده ی عزاداری برای امام حسین(ع) اند. بزرگ و کوچک تلاش می کنند در این مراسم سهمی داشته باشند.از چند روز دیگر بوی نذری محله­ها را پر می کند. دسته­های زنجیرزن شب ها تو کوچه­ها  راه افتاده و بچه­ها برای  آمدن شب و راهی شدن همراه دسته لحظه شماری می کنند.

واقعا این شعر زبان حال عزاداران و دوستداران حسین است:

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست…

این عزاداری ها هدفی هم دارد؟

عزاداری و گریه بر امام حسین(ع) اجر و پاداش ویژه دارد، در چه صورت؟ در صورتی که با فضائل امام و یاران ایشان آشنا شویم، هدف قیام امام را بهتر بشناسیم و درس های این قیام عظیم  را در زندگی بکار بندیم. اصلا این هدف امام بوده که ما را هر کس که هستیم در هر زمان و مکانی به این نقطه از آگاهی و حرکت صحیح در زندگی مان برساند.

اما در عمل هدف ما از برپایی عزاداری برای امام چیست؟ آیا فقط در چند روز اول ماه محرم یاد مصیبت های آنها کرده برایشان اشک بریزیم؟ یاد اسارت رفتن زنها و کودکان کنیم و متاثر شویم؟به یاد کودک شش ماهه که تیر به گلوی نازنینش نشست، سوگواری کنیم؟

واقعیت این است که همه ی اینها وقتی خوب است که آن بزرگان و هدف قیام بزرگ شان را بشناسیم و از ندگی، شهادت، ایثار و پایمردی شان  درس بیاموزیم و الگو بگیریم در زندگی روزمره مان.

 مصداق های امروزی حسینی و یزیدی را بشناسیم

نهضت عاشورا انسان را فرا می خواند تا میان حق و باطل، صدق و کذب، حسن و قبح، ذلت و عزت، کوری و بینایی… و در یک کلام مرگ و زندگی فرق گذارد، هر کدام را بشناسد و دنبال مصداق امروزی آن باشد. یعنی مصداق های امروزی حسینی و یزیدی را بشناسیم و مواظب این که در عمل گرفتار مغلطه هایی نشود که در ماجرای کربلا آدم ها به آن دچار شدند.

ممکن است بعضی ها  تشخیص معانی این الفاظ و مصداق هایش را آسان بدانند و گمان کنند به راحتی می شود  به معانی حق و باطل در این زمان و مصادیق فعلی آنها دست یافت. اما واقعا این طور نیست. اگرنه شاید مردم زمان علی(ع) و حسین(ع) درتشخیص و عمل خود تا آن حد به خطا و گمراهی گرفتار نمی شدند.

امام برای روشن کردن حق چه کرد؟

سالار شهیدان هم مانند پدران گرامی و دیگر اعضای خاندان کریمش تا جایی که ممکن بود با تعلیم، تزکیه،پند و اندرز این گونه مفاهیم و معانی مهم  را برای مردم تشریح کرد. اما در یک مرحله به جایی رسید که دید سخن گفتن و موعظه به تنهایی بی اثر است و تنها خون است که مییتواند افکار عمومی را در جامعه ی آن زمان و بلکه همه ی زمان ها روشن کند. اینجا بود که به قیام دست زد و در این مسیر ارزش والای گوهر شهادت و نقش کلیدی آن را در تفکیک حق و باطل به مردم معرفی کرد.

قیام امام حسین(ع) ابعاد گوناگونی  دارد که  یکی از مهم ترین آن محوریت حق است که وصول آن بر چهار چیز استوار است:

• بررسی کلمه حق: آنچه درست و سزاوار هر کوشش و فداکاری است، حق است.

2- ابزار شناخت حق: ابزاراصلی شناخت حق، عقل سلیم است و هم نقلی که به گفتار معصومین و روایات ایشان برمی گردد.

3- ویژگی حق و باطل: حق سنگین است و تلخ و در مقابل باطل خفیف، سبک و شیرین.

4- راه وصول به حق: شناسایی حق، پایداری در حرکت برای نیل به آن و اقامه ی آن.

امام در جریان نهضت کربلا همه ی این مبانی را درنظر داشت و پیاده کرد.

جلوه های مهم حق با باطل که امام معرفی کرد

حرکت امام در حقیقت برخورد حق با باطل بود و در این مسیر هر کسی که اهل حق بود به او پیوست، حتی اگر ظاهرا در اردواه با طل بود و هر که از اهل حق نبود، از او جدا بود حتی اگر ظاهرا در کنارش بود.

 بطور مثال : “حر” که به اسارت نفس خویش در نیامده بود و عقل سلیم داشت، از نقل صحیح امام بهره برد و به حق رسید و در روز عاشورا شگفتی آفرید.

قیام امام حسین(ع)برای مقابله با باطل و نمایاندن حق بود وجود مبارک امام در خطبه­هایش درباره حق و باطل سخن گفته و همه مردم را گوشزد می کنند که  در این مورد وظیفه­ای دارند که باید هم آن را بفهمند و هم به آن عمل کنند و آن وظیفه این است که هر کس باید به حق خود قانع باشد و ظلم و تجاوز و تعدی نکند و به معنای واقعی ظلم ستیز باشد. این الفبای نهضت کربلاست.

مصداق حق و باطل در واقعه ی عاشورا بسیار گسترده است و تنها به ظلم و عدل منحصر نمی شود، هر چند ظلم و عدل، ستم و مبارزه با ستم یکی از مهم ترین  شاخص های نهضت حسینی است ولی این نهضت شامل مصادیق زیاد دیگر هم می شود.

یاد خدا، شکر، فکر و ذکر جلوه های حق­اند و غفلت جلوه ی باطل است. حسین بن علی با غفلت مبارزه می کند.

دنیا طلبی و خود خواهی جلوه ای از باطل است. سالار شهیدان برای جهل زدایی و غفلت روبی خون مقدس خود را نثار کرد تا مردم  را از جهل و ضلالت برهاند و به علم،عقل و هدایت رهنمون کند.

چون خود آن حضرت عاقل، هادی و مهتدی بود، با نثار خون خویش تلاش کرد مردم را نیز عاقل و مهتدی تربیت کند و وظیفه ی مهم سفارت و هدایت را به آنان بسپارد.  

/انتهای متن/