گرسنگی ملایم زندگی را شیرین می کند

مهناز فولادوند/

همان بر دل هر کسی بوده دوست                                                   نماز شب و روزه آیین اوست

فردوسی

تمام مذهب ها ، ملت ها و آیین ها برای این که زندگی را شیرین تر کنند به روزه توجه خاصی نموده اند و چون عمیق تر به مقررات زندگی می نگرند به وضع قانون گرسنگی ملایم یعنی روزه دستور داده اند.

 

روزه در اقوام و آئین ها

توتمیست ها، مجوس ها، بت پرستان، ستاره پرستان(صابئین)، مانوی ها، بوداییان، برهمایی ها و حتی کسانی که حیوانات یا نباتات را می پرستیدند ، نزد همه این آئین ها فرمان روزه داری آمده است.

قرآن نیز به این موضوع اشاره کرده و ضمن وجوب روزه برای مسلمانان می فرماید :

« کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم » (بقره آیه 83 )

 

انواع روزه

روزه نزد همه اقوام یکسان نبوده ، هر کدام روزه مخصوصی به خود داشته اند از قبیل : خودداری از خوردن، آشامیدن، روابط جنسی، سخن گفتن و بالاخره پرهیز از کار کردن.  انواع مختلف روزه داری بوده و هست که بعضی ها از یک یا چند تای از آن ها اجتناب می نموده اند.

در بومیان استرالیا بر هر زنی واجب بود پس از فوت شوهرش به تناسب شرایط از چند روز تا یک سال روزه بگیرد و سخن نگوید، روزه سخن نگفتن یا روزه صمت در دیانت یهود قبل از مسیحیت هم بوده است.

در مور دحضرت مریم(س) قرآن می فرماید : « انی نذرت للرحمن صوما فلن اکلم الیوم انسیا» (مریم  آیه 26)

صابئی و مانوی و مسیحی از بعضی خوردنی ها اجتناب می کنند و ما مسلمان ها از خوردن و آشامیدن( با دستورات دیگر)

هم اکنون در سراسر جهان کسانی هستند که به روزه های سیاسی که همان  اعتصاب غذا نامیده می شود ، دست می زنند تا دشمن خود را وادار به تسلیم  کنند.

 

روزه، بازسازی بدن

آغاز روزه داری در میان مسلمانان از طلوع فجر صادق تا مغرب شرعی است. در بین مسلمانان ، روزه سالی یک ماه (تقریبا 30 روز) در ماه رمضان واجب می شود. 

بندیکت دانشمند فیزیولوژیست در مورد دوره سی و یک روزه روزه می گوید :

« در این مدت در ترکیب خون هیچ گونه اختلاطی به هم نرسیده و آن نوری که در بعضی از روزه داران دیده می شود یک حالت جوانی و نشاطی است که برای روزه داران رخ می دهد.»

دکتر ژان  فروموزان می گوید:

« ذخایر کلیکوژن کبدی و پروتئین خون و ذخیره چربی که در مرد 30 درصد و در زن 20 درصد است برای یک ماه بدن کافی است.»

دکتر الکسیس کارل در کتاب انسان موجود ناشناخته در باره روزه مطالب جالبی دارد ، وی می گوید :

« با روزه داری قند خون در کبد می ریزد و چربی هایی که در زیر پوست ذخیره شده اند و پروتئین های عضلات و غدد و سلول های کبدی آزاد می شوند و به مصرف تغذیه می رسند.»

 بنا بر گفته دانشمندان از جمله کارل و فروموزان ، در روزه داری سی روزه ، آدمی دارای یک بدن تازه تعمیر شده و آزاد گردیده از قید و بند سموم و کهنه هاست.

همان طور که تنفس عمیق یک نوع تازه کردن هوای ریه هاست، روزه نیز یک نوع تازه کردن بدن می باشد برای شستشوی الکترولیت ها و عصاره های غذایی بین بافتی.

 

دور ریختن واردات ناشایسته

واردات بدن، در دنیای امروز آن چنان آلوده ، نامنظم و نامناسب است که آدمی به جای طیبات و غذاهای پاکیزه و حلال به دست خود غبارها، دودها، الکل ها و ناشایست های دیگر را وارد بدن خود می کند؛ در نتیجه متابولیسم بدن طاقت تحمل فشارها و صدمه ها را ندارد ، شکاف برداشته و انسان را با بیماری های خطرناک و کشنده مواجه می سازد.

چنانچه در شهر های بزرگ و صنعتی که هوای آلوده شامل گازهای سنگین مانند سرب و جیوه و آهن هستند ، با تنفس وارد ریه می شود. مثلا سرب روی گلبول های قرمز خون ، انساج عصبی و استخوانی اثر گذارده و بیماری های خونی، قلبی ، دردهای استخوانی  و غیره ایجاد می کند .

روزه با گرسنگی خود اسیدوز ترش خون را بالا می برد و سپس این مواد سمی را از بدن خارج می سازد. به عبارت دیگر، بدن مانند منبع ذخیره شده ای است از آنچه به نام خوردنی ها و آشامیدنی ها به آن وارد می شود و چون بسیاری از اعضا برای دفع سموم در تلاش تداوم هستند، لازم است به بدن فرصتی به منظور خوب عملی ساختن دفع سموم داده شود که جز با روزه داری و منظم ساختن کیفیت و کمیت مواد وارداتی به بدن صورت تحقق نخواهد داشت.

با شرکت سالیانه – یک ماه- در ضیافتی که به نام پروردگار برقرار است، موجب می شود بقیه سال را بتوان به برکت میزبان بزرگش در نعمت تعادل ترشحی و بالنتیجه در نعمت سلامتی بسر برد.

ادامه دارد

منبع:

• اولین دانشگاه و آخرین پیامبر ، سیدرضا پاک نژاد
• شاهنامه فردوسی

 /انتهای متن/