به نام مادر
ثــریا منصوربیگی [1]رمان نویس و فیلمنامه نویس حوزه رمان و داستان دفاع مقدس است که در سال های 1390 و 1392 در همین زمینه مورد تقدیر قرار گرفته است.
ثریا منصور بیگی/
پیرزن جشمش به ماموری بود که کنار قاتل پسرش،بالای چوبه ی دار ایستاده بود. قاتل جوان توی چشمهایش پر شده بود و خرخره اش بالا و پایین می شد. مامور پایش را بالا آورد تا چهارپایه را از زیر پایش پرت کند که پیرزن فریاد زد:
– دست نگه دارین… بخشیدمش.
– متعجب به طرف او برگشتند، پیرزن روی زمین زانو زد.
– مثل پسرم اشک می ریزه.
/انتهای متن/
