سرطان پستان دیگر خطرناک نیست

دکتر شریفه جعفری/

امروزه سرطان پستان همان بیماری نیست که 20 سال پیش می شناختند. بالا رفتن آمار طول عمر بیماران مدیون اگاهی بیشتر ، امکان تشخیص زودتر و پیشرفت های درمانی است. اکنون بیماران مبتلا به این بیماری به دلائل متعدد می توانند به  موفقیت در درمان امید زیادی داشته باشند.

 

علائم سرطان پستان

در مراحل اولیه بیماری، معمولا هیچ شکایتی وجود ندارد؛ اما گاهی ممکن است بیمار متوجه نکته ای شده باشد و به دکتر مراجعه نماید. این نکات شامل موارد زیر است:

پیدا کردن یک توده بدون درد در پستان

تغییر در اندازه، شکل، قوام و پوست پستان

تورم زیربغل

تغییر نوک پستان و یا ترشح آن

درد پستآن هم ممکن است دیده شود اما شایع نیست

 

علائم سرطان التهابی پستان

یک نوع سرطان پستان  نادر که با رشد سریع همراه است و هیچ توده واضحی هم ندارد. اما پوست پستان کلفت و قرمز و مثل پوست پرتقال نقطه نقطه  می شود؛ ممکن است آن ناحیه گرم و حساس باشد و توده کوچکی شبیه یک جوش داشته باشد.

 

تشخیص بیماری

اآزمایشاتی که قبل از بروز علائم و برای کل جمعیت توصیه می شوند، غربالگری نامیده می شوند. آزمایشات مختلفی برای تشخیص بیماری در مراحل مختلف وجود دارند که عبارتند از:

 ماموگرافی:این بیماری هرچه زودتر تشخیص داده شود اسآن تر درمآن می شود. ماموگرافی تومر را قبل از آن که آن قدر بزرگ شود که قابل لمس باشد؛ مشخص می کند. آنجمن های معتبر سرطآن ماموگرافی را برای غربالگری توصیه می کنند به این ترتیب که کسآنی که ریسک متوسط برای ابتلای به بیماری دارند؛ از چهل سالگی سالی یک بار ماموگرافی آنجام دهند. و کسآنی که شرایط معمولی دارند از 50 تا 74 سالگی هر دو سال یک بار ماموگرافی آنجام دهند. قبل از 50 سالگی با دکتر خود هماهنگ کند که به چه طریق غربالگری آنجام شود.

اولتراسون و ام ار آی: علاوه بر ماموگرام ممکن است ازمایش با اولتراسون (سونوگرافی) لازم شود. برای دخترآن و زنآن جوآن ابتدا سونوگرافی آنجام می شود و اگر مورد مشکوکی بود ماموگرافی درخواست می شود. همچنین در این آزمایش، کیست های پر از مایع که بدخیم هم نیستند، دیده می شوند. برای زنانی که در معرض خطر بیشتر هستند ممکن است ام ار ای همراه ماموگرافی تقاضا شود.

معاینه توسط خود بیمار: مهم این است که شخص با شکل و بافت پستان خود آشنا باشد و متوجه تغییرات احتمالی آن شود. برای این کار لازم هر چندوقت یک بار خود را معاینه کند.

بیوپسی پستان:اگر توده ای در پستان پیدا شود تنها راه برای این که مطمئن شویم که خوش خیم و یا بدخیم است، بیوپسی یا تکه برداری است. برای این کار پزشک یک تکه کوچک از آن توده را بر می دارد و گاهی این کار را با یک سوزن کوچک آنجام می دهد. گاهی هم لازم می شود تکه بزرگتری برداشته شود.آزمایش این نمونه توسط پاتولوژیست نشآن می دهد که آیا توده بدخیم و سرطانی است یا نه و اگر جواب مثبت است از چه نوع است. سرطان پستان انواع مختلفی دارد و درمان برحسب نوع آن فرق می کند.

 

انواع سرطان پستان

این بیماری از نظر بافت شناسی چند نوع دارد که درمان آنها کمی متفاوت است. بعضی انواع سرطان این عضو گیرنده هایی دارند که هورمون های استروژن و یا پروژسترون و یا هردو را جذب می کنند و در نتیجه به این هورمون ها حساس هستند. دو سوم سرطان های پستان از این نوع هستند و برای درمان باید ترشح این هورمون ها را متوقف نمود.

یک نوع دیگر سرطان هم شناخته شده که گیرنده های زیادی برای یک پروتئین خاص دارد و موجب رشد سریع تومور می شود و درمان خاص خود را دارد.

 

مراحل سرطان پستان

وقتی مشخص شد که توده ای که پیدا شده سرطانی است اقدام بعدی پزشک این است که مشخص کند توده چه ابعادی دارد و آیا به جایی هم سرایت کرده یا نه. مراحل صفر تا چهار مشخص شده اند. مثلا باید معلوم شود که آیا سرطان فقط محدود به پستان است، ایا به غده های لنفاوی اطراف مثل زیربغل منتشر شده و آیا به اعضای دیگر هم سرایت کرده است.  این که بیماری در چه مرحله باشد برنامه درمان مشخص می شود.

 

موفقیت درمان و طول عمر بیمار

هرچه زودتر بیماری تشخیص و درمان شود، موفقیت بیشتر است. همه زنانی که در مرحله صفر هستند، حداقل پنج سال بعد از درمان زنده می مانند و بسیاری از آنان برای همیشه از شر بیماری خلاص می شوند. در مرحله چهار 22 % پنج سال زنده می مانند و با پیشرفت روش های درمان ها این رقم بیشتر خواهد شد.

درمان شامل مراحل مختلف است:

جراحی: برداشتن توده سرطانی و باقی گذاشتن بقیه پستان و یا برداشتن کامل پستان

پرتودراآنی یا رادیوتراپی: در این اقدام به وسیله تاباندن اشعه با آنرژی زیاد، سلول های سرطانی از بین می روند. رادیوتراپی را بعد ازجراحی آنجام می دهند تا باقیمآنده های سرطان از بین بروند و گاهی هم همراه با شیمی درمانی آنجام می شود. عوارض آن شامل ضعف، و تورم و یا احساس سوزش در ناحیه عمل است.

شیمی درمانی: در این اقدام برای از بین بردن سلول های سرطانی در هر نقطه بدن داروهایی تجویز می شوند. عوارض جانبی این داروها ریزش مو، تهوع و استفراغ، ضعف و افزایش احتمال عفونت است.

درمانی هورمونی برای سرطان پستان: در آانواعی که به هورمون های استروژن و پروژسترون حساس هستند، داروهایی مصرف می شود که مانع از ترشح این هورمون ها شوند. بعد از درمان جراحی برای جلوگیری از عود بیماری و همچنین در بعضی افراد که خطر ابتلا به این بیماری در آنها بالاست توصیه می شود.

 

تغییر زندگی بعد از سرطان

شکی نیست که سرطان تغییر اساسی در زندگی ایجاد می کندو از فعالیت های معمولی و اجتماعی جلوگیری می کند. برای ممانعت از احساس انزوا و تنهایی ارتباط با خانواده و اقوام مهم است. بعضی با شرکت در فعالیت های گروهی از این اسیب جلوگیری می کنند.

 

ترمیم پستان

بلافاصله بعد از برداشتن پستان و چندماه و یا چندسال بعد، می توان عمل ترمیم را آنجام داد. می توان با گذاشتن پروتز پستآان را ترمیم نمود.

 

در چه کسانی شایع تر است

این بیماری در دهه پنجاه عمر بیشترین شیوع را دارد اما در همه سنین دیده می شود. گفته می شود که زنان چاق، کسانی که بستگان درجه یک شان مبتلا بوده، کسانی که تحرک کم و تغذیه نامناسب دارند، سیگاری ها و افرادی که مشروبات الکلی زیاد می نوشند در معرض خطر بیشتری قرار دارند. در 80 %درصد افراد مبتلا سابقه فامیلی وجود ندارد. این بیماری در مردان هم دیده می شود، اما شیوع سرطان پستان در زنان صدبرابر مردان است.

/انتهای متن/