راضیه رحمی جعفری
وسایل خوابگاهم را جمع کرده بودم که تخلیه کنم و از خوابگاه بروم. مسیری که باید میرفتیم، خیلی شلوغ و ترافیکی بود. آقای راننده میگفت: نگاه کنید ؛ اکثر اتومبیل ها تک سرنشین هستند.
و من فکر میکردم به درسی که ترم گذشته داشتم. استادمان میگفتند “ترافیک” مسأله خیلی بزرگ و پیچیده ای است که هر کاری برای حل آن میکنند، بعد از مدتی مشکل دیگری به وجود میآید و مسأله به کلی حل نمیشود.
همان شب با دختر خاله ام راجع به این موضوع صحبت میکردیم. میگفت : در یکی از جاده های کشور، تعداد زیادی نمایندگی فروش و پخش خودرو دیده است. نظرش این بود که نباید اینقدر خودرو تولید شود که مردم هم ترغیب به خرید شوند. باید محدودیت در تولید خودرو قرار دهند.
گفتم : تازه طرح زوج و فرد هم بود. او میگفت : مردم اغلب یک خودروی زوج و یک فرد دارند که این طور وقت ها بتوانند از هر کدام که نیاز شد استفاده کنند!
و من فکر میکردم به قیمت بنزین که هر روز سیر صعودی خودش را پیش میگیرد و بالاتر میرود یا جریمه هایی که در بخش راهنمایی و رانندگی اعمال میشود یا پل ها و جاده ها و بزرگراه ها و اتوبان هایی که هر ساله هزینه و وقت زیادی بر گرده اقتصاد کشور میگذارند و ظاهری از شهر که روز به روز تغییر خواهد کرد تا شاید مساله ترافیک حل شود و سیاست هایی که هر روز یک مدل جدیدش اعمال میشود ولی مردم باز هم راه دیگری را برای تک سرنشین شدن پیدا میکنند!
مسأله ترافیک به این سادگی ها قابل حل نیست مگر این که مردم خودشان بخواهند. اگر هر فردی که خودرو دارد تصمیم بگیرد نقشی برای حل این مسأله در حد توانش ایفا کند، مطمئنا این مسأله پیچیده و پر هزینه و بزرگ، کوچک و به مرور حل خواهد شد.
اگر مردم فکر کنند به اینکه با تک سرنشین بیرون آمدن های هر روزه ی خود، نفت و گاز که سرمایه ملی و حق همه مردم، اعم از آن هایی که خودرو دارند یا ندارند، چه در شهرهای بزرگ چه در نقاط دور افتاده ی این مرز و بوم، هستند ضایع میشود یا فکر کند به سرب و جیوه و هوای آلوده ای که هر روز بیشتر و بیشتر تنفس میکنند و به سلامتی خودشان آسیب میرساند یا به فکر فرزندان و عزیزان خود باشند، به خود جرات میدهند تا تک سرنشین بودن دائمی را رها کنند و سری هم به وسایل نقلیه عمومی بزنند و ببینند که در وقت و هزینه شان هم صرفه جویی میشود و نعمت سلامتی شان هم حفظ خواهد شد.
و بر این باورم که خودمان باید بخواهیم تا مشکلات مان حل شود و منتظر مسئولین برای همه امور نباشیم.