من معشوق

رضا امیرخانی متولد 1352 تهران است. او در دبیرستان علامه حلی درس خوانده و دارای مدرک مهندسی مکانیک است. آثارش عبارتنداز: ارمیا (سال 1374)، “من او”(سال 1378)، ناصر ارمنی (مجموعه داستان 1378)، از به (1380)، داستان سیستان (سفرنامه 1382)، مقاله نشت نشا (1383)، بیوتن (1387) ، سر لوحه ها(1387)،نفحات نفت (1389) ، جانستان کابلستان(1390) و قیدار(1391) است. ارمیا اولین اثر امیرخانی است. رمان “من ا”و با 528 صفحه، دومین اثر امیرخانی است که توسط سوره مهر به چاپ رسیده است. این رمان بیست و سه بخش دارد که هر بخش به تناوب ازسوی من راوی و دانای کل، روایت می شود.

6

سرویس فرهنگی به دخت/

خلاصه ی داستان رمان “من او” مربوط به زندگی فردی به نام علی فتاح است و عشق پاک او با دختر خدمتکار خانواده اش به نام مهتاب که به دلیل اعتقاد علی به عشق پاک تا زمانی که از عشق راستین خود مطمئن نشده از ازدواج امتناع می‌کند و در خلال داستان از راهنمایی‌های درویشی مصطفی نام، از سلسله‌ای نامعلوم کمک می گیرد که نقش مهمی در داستان نیز دارد. مهتاب و علی هر دو عاقبت ناکام از دنیا می روند تا در جهان آخرت با یکدیگر ازدواج کنند. دو راوی در داستان هستند، یکی خود رضا امیرخانی و دیگر قهرمان داستان (علی فتاح)و این دو ماجراهای زندگی علی فتاح را از کودکی تا لحظهٔ مرگ / ازدواج، روایت می‌کند.

رضا امیر خانی در ایران و بخصوص بعد از رمان “من او” به سبک مخصوص خود مشهور است. رک گویی، در هم ریختن قواعد نوشتاری، به بازی گرفتن ذهن مخاطب چنان که گویی مخاطب جزوی از داستان است، همه به همراه شیوه ی خاص  بیانی و پرش های زمانی به گذشته و آینده، باعث می شود “من او” رمانی متفاوت از آب در بیاید.

فضای کتاب”من او”یک فضای آشناست.  مخاطب بعد از خواندن چند صفحه از کتاب  کاملا عاشق فضا و شخصیت های کتاب می شود  و هر چند که شخصیت ها بیشتر شبیه نماد هستند ولی با این حال نویسنده توانسته است به زیبایی آنچه را که می خواهد در قالب شخصیت های داستانش بگنجاند، بدون اینکه لطمه ای به روند داستان وارد کند.

شخصیت علی فتاح   که مهم ترین شخصیت داستان است و کتاب بر اساس زندگی او پیش می رود، در عین سادگی، بسیار پیچیده است. او مدام با خودش در جنگ و جدال است و به عبارت دیگر با خودش تضاد دارد.

برای مثال علی فتاح با وجود عشقی که به مهتاب دارد هرگز با او ازدواج نمی کند و این با پیش زمینه ی مذهبی که از علی گفته می شود در تضاد است. این شخصیت در روند داستان همیشه در حال یادگیری و تجربه کردن است که البته این جزو قسمت های طلایی داستان به حساب می آید.

نگاه نویسنده به شخصیت های داستانش از حاج فتاح و  مادر و خواهرعلی گرفته  تا شخصیت های بیرون از حریم خانه، مثل کریم و مهتاب و درویش مصطفی، نگاه خاصی است.او به همه به چشم کسانی نگاه می کند که با وجود نقص هایی که دارند می توانند عامل یادگیری و حتی گاهی نماد ارزش های بسیاری باشند. در این رمان علاوه بر شخصیت های مثبت و منفی  شخصیت های خاکستری هم وجود دارند که با وجود خرابی هایی که به وجود می آورند به موقع با اعمال و حتی جملات خود آن بخش از انسانیت وجودی انسان ها را به نمایش در می آورند.

در کتاب جمله ای وجود دارد که  بسیار ارزشمند است :

“پس هرکه عاشق شد،پاک شد، وهرکه پاک شد، بعد ازمرگ شهید مرده است”

این مهمترین جمله ی داستان است  که عملا در آخر برای خود علی اتفاق می افتد و سرانجام بعد از مدتها انتظار، علی فتاح  مثل یک شهید از دنیا می رود و حتی در قطعه ی شهدا به خاک سپرده می شود…

رمان “من او” بنوبه ی خود نوعی تحول  در سبک و نگاه در رمان های مذهبی به وجود آورد و هر چند نویسنده این روند را در رمان های بعدی خود که بعدا مورد بررسی خواهیم داد، ادامه نداد ولی رمان “من او”بدون شک جزو بهترین آثار زمان خودش بود و با استقبال بسیار زیاد مخاطب روبرو شد.

 /انتهای متن/

نمایش نظرات (6)