گزارش الجزیره از بانكداري زنان فقير در هندوستان

 سرویس خبر به دخت/

به گزارش به دخت به نقل از شفقنا سياستمداران هندي و فعالان اجتماعي چند ماه پيش از وزير اقتصاد هندوستان به اين دليل ستايش كردند كه گفت تصميم دارد بانكي را مختص زنان تاسيس كند تا در زمينه هاي اقتصادي به آن ها مشاوره بدهد. اما در ميان اين تشويق و تحسين ها نكته اي كه كاملا فراموش شده بود اينكه بانكي مشابه در شهر كونوكلوتاي آسام وجود داشت كه مدت ها بود دقيقا همين كارها را مي كرد.

بانك تعاوني زنان در اين شهر تحت مديريت خانمي به نام لاكهيمي ( 64ساله ) اداره مي شود و از مدت ها پيش تاكنون در زمينه رشد اقتصادي زنان نقشي حياتي داشته است. هزاران زني كه در اين بانك حساب دارند توانسته اند از تسهيلات آن بهره مند شوند. رييس اين بانك مي گويد : « من تا سال 1990 در يك بانك كار مي كردم و هميشه با سختي ها و مشكلاتي كه زنان فقير بخصوص بيسواد با آن مواجه بودند آشنا شدم. وقتي اين بانك را تاسيس كردم هدفم اين بود كه به اين گونه افراد مشاوره داده شود. امروزه وقتي به گذشته مي نگرم حس مي كنم توانسته ام اين هدف را جامه عمل بپوشانم و آن ها را در زمينه هاي اقتصادي ياري دهم »‌. لاكهيمي به عنوان رييس اين بانك تاكنون توانسته است در رشد و پيشرفت بانك نقش موثري داشته باشد. بانك تعاوني زنان تا كنون توانسته است براي داير كردن هفت شعبه برنامه ريزي كند كه دوشعبه از آن همچنان فعال است. در يك اقدام بلند پروازانه رييس اين بانك با نوشتن نامه اي به دولت خواستار تاسيس يك شعبه در هر 27 ايالت هندوستان شده است.

بانك تعاوني زنان، محلي براي مشاوره و گفت وگوهاي دوستانه زنان است و به طور روزمره كاركنان اين بانك ها كه همه زن هستند با حدود 250 مشتري سروكار پيدا كرده و به آن ها در زمينه هاي امور مالي و اقتصادي سرويس مي دهند. فولموني كارما، كه يك زن بي سواد روستايي است و با حقوقي كمتر از يك دلار در روز دريك مزرعه چاي فعاليت مي كند مي گويد : « كاركنان اين بانك برخورد بسيار خوبي دارند و همه جا به ما كمك مي كنند. مثلا فرم هاي بانكي را پر مي كنند و ما فقط انگشت مي زنيم . آنها به من كمك كرده اند تا پولي را پس انداز كنم و اين از نظر مالي كمك بزرگي به من بوده است ».

مشاوره هاي مالي

مشتري هاي اين بانك برايشان جالب است كه مي توانند با سرمايه هاي اندك خود دراين بانك حساب بازكنند. براي مثال كسي كه يك صد روپيه ( 6/1دلار ) داشته باشد مي تواند حساب باز كند حال آنكه در بانك هاي بزرگ تر بايد حداقل سپرده گذاري ها  1000 روپيه (16دلار ) باشد. رييس اين بانك مي گويد : «در اينجا كساني هستند كه ماهانه حقوق اندكي مي گيرند. يعني كمتر از يك صد روپيه در ماه. براي چنين افرادي حساب بازكردن در بانك هاي بزرگ غير ممكن است و بنابراين به سراغ ما مي آيند »‌.

جدا از مسووليت آموزشي براي زنان بي سواد، بانك سعي مي كند زنان را تشويق به بازكردن حساب و پس انداز كند. بانك تاكنون توانسته است حدود 5000زن را تشويق كند كه با گرفتن وام دست به فعاليت هاي اقتصادي كوچك بزنند. لاكهيمي بعد از يك برنامه كار روزانه خسته كننده، آنقدرها فرصت دارد تا جلسه هايي را با زنان به منظور گسترش آگاهي آنان در زمينه بانكداري تشكيل دهد و به آنها راه هاي پس انداز كردن را بياموزد. او مي گويد : «از وقتي شروع كريم به اين كار، شديدا به اين باور رسيديم كه زنان بايد استقلال مالي داشته باشند. به همين دليل دراين بانك وام هايي با بهره كم در نظر گرفتيم تا به كساني داده شود كه مايل هستند در زمينه هاي اقتصادي فعاليت كنند. با گذشت اين چند سال تاكنون هزاران نفر از اين راه توانسته اند بهره مند شوند »‌. وي ياد آور مي شود كه بهره بانكي شان به نسبت بانك هاي بزرگ تر در هندوستان بسيار اندك است. بانك هاي دولتي هند نيز وعده داده اند وام هايي مدت دار را در اختيار اين بانك قرار دهند و حتي طي تشريفاتي به برخي از مشتريان اين بانك به طور مستقيم وام اعطا كنند.

راني باوارا، رييس يكي از شعبات اين بانك مي گويد : « زمان لازم براي دريافت يك وام كوچك ( حدود 2000 روپيه يا 32 دلار ) تنها چند ساعت است. همين زمان براي دريافت يك وام بزرگ تر ( حدود 50000 روپيه يا 803 دلار ) تقريبا يك هفته خواهد بود. براي وام هاي بزرگ تر بايد فرم ها و اسنادي را آماده كرد و منتظر بود تا منابع آنها تامين شود. تقريبا 93 درصد از وام هاي ما كه به صورت روزانه پرداخت مي شود همان دو نوع اول است »‌.

تريشنا نئوگ كه يك زن 42 ساله است قابليت و كارايي اين بانك را تحسين كرده و مي گويد تا به حال دوبار از اين بانك وام گرفته و در هر دو مورد بدون دشواري و معطلي بوده است. تريشنا امروزه يك دامداري كوچك را اداره مي كند و سالانه حدود 15هزار روپيه ( معادل 241 دلار ) پس انداز دارد. او همچنين توانسته است به شوهرش كه يك مغازه لاستيك فروشي دارد كمك مالي كند. او مي گويد : « از زماني كه دراين بانك حساب باز كردم، زندگي ام تغيير قابل توجهي كرده است. امروزه ديگر مي دانم چگونه محاسبه و حتي پس انداز كنم. من قبلا هيچ چيزي از وام و اين حرف ها نمي دانستم. باورم نمي شد كه كار با بانك اينقدر راحت باشد. من نمي دانستم چگونه از اعتبارات استفاده كنم يا براي بازپرداخت اقساط وام خودم برنامه ريزي كنم. حالا ياد گرفته ام چگونه وام هاي بيشتري بگيرم و تجارت بزرگ تري داشته باشم »‌.

برخي براين باورند كه بانك تعاوني زنان كونوكلوتا مي تواند حتي بهتر از اين عمل كند. نايربوراه كه يك پروفسور اقتصادي در هندوستان است مي گويد : « اين بانك در وام دادن بايد جسارت هاي بيشتري داشته باشد. در ضمن بايد به دنبال فعاليت تبليغاتي براي گسترش دامنه فعاليت هايش باشد ». لاكهيمي، رييس بانك تعاوني زنان مي گويد بانك او توانسته است افراد بي سواد زيادي را كه در بانك هاي ديگر پذيرفته نمي شدند به خود جذب كند. براي دادن وام هاي بيشتر نيز اين بانك در حال برنامه ريزي است.

اما اين ها راهكارها و پيشنهاداتي است كه مي تواند در آينده تحقق پيدا كند. درحال حاضر آنچه هست اينكه مشتريان اين بانك با رويي گشاده و خندان به شعبات آن مراجعه مي كنند.

 /انتهای متن/