فوتبال، ریشه برخی از دعواهای خانوادگی!
دکتر فرهمندپور رئیس مرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهران در سلسله مباحثی از ریشه مشکلات خانوادگی گفته و این بار از نقش فوتبال در دعواهای خانوادگی.می گوید.
سرویس اجتماعی به دخت/
زمانی که مسابقات فوتبال و لیگ برتر شروع می‌شود مراجعه به مرکز مشاوره افزایش پیدا می‌کند. زنان مراجعه می‌کنند و هنگامی که بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که ریشه دعوا فوتبال است، برای اینکه مرد پای تلویزیون می‌نشیند و فوتبال نگاه می‌کند.
به خانم می‌گوییم تو چه کار می‌کنی؟ می‌گوید: من غُر می‌زنم، فایده ندارد، موقعی که شوهرم فوتبال نگاه می‌کند، به آشپزخانه می‌روم و چرخ گوشت را روشن می‌کنم، فایده ندارد. به اتاق می‌آیم، از جلوی او رد می‌شوم و جاروبرقی می‌کشم، فایده ندارد. یک دفعه موقع رد شدن پایم به سیم تلویزیون می‌خورد، باز فایده ندارد.آخر کار به داد و فریاد و دعوا می‌کشد.
می‌گوییم: خُب، آخرش چی می‌شود؟ معلوم می شود که آخرش هم با شوهرش قهر می‌کند و از خانه بیرون می‌رود.
کمی هم عقل و تدبیر و مهارت خوب است. زندگی یک مهارت است، زن‌داری و شوهرداری مهارت است، پدر خوب بودن مهارت است، آدم بایستی مهارت داشته باشد.
وقتی شما شوهرت را برای فوتبال نگاه کردن دق مرگ می‌کنی، چه می‌شود؟ یک بار تحمل می‌کند، دو بار تحمل می‌کند، بار سوم چه کار می‌کند؟ به جای دیگری می‌رود.
بی آسیب‌ترین جایی که می‌رود، خانه مادرش است. اما بعضی از مردهای خانه‌گریز به خانه مجردی رفته و فوتبال را آنجا نگاه می‌کنند، شما نمی‌دانید کنار این فوتبال دیدن چه کارهای دیگری هم انجام می‌دهند. وقتی فوتبال تمام می‌شود و تیم شان برنده می‌شود، چطور شادی‌شان را ابراز می‌کنند.
من به خانم‌ها می‌گویم، فوتبال 90 دقیقه، نهایت 100 دقیقه است، اصلا نمی‌گویم تحمل کن، می‌گویم شوهرت فوتبالی است، برو کنارش بنشین و فوتبال نگاه کن. وقتی او می‌گوید: گل، تو بگو: گل گل گل گل. می‌گوید : پنالتی، تو بگو: پنالتی یعنی چه؟ حالا او برایت توضیح می‌دهد که پنالتی یعنی چه. چه اتفاقی می‌افتد؟ فوتبال که تمام می‌شود، همه اکتیو و سرحال با هم بروید و بستنی بخورید، به این «مهارت زندگی» می‌گویند.
نقش مهارت‌های زندگی در گرم‌تر شدن محیط خانواده
من مراجعه کننده‌ای داشتم که مرد چای‌خور بود، ولی زن کم چای می‌خورد. به زن گفتم: رگ خواب شوهرت چیست؟ گفت: نمی‌دانم. گفتم: وای بر تو، 20 سال با شوهرت زندگی می‌کنی و هنوز نمی‌دانی رگ خواب او چیست؟ نفهمیدی نبضش کجا تند می‌زند و کجا کند می‌زند؟
مقاله‌ای می‌خواندم که نوشته بود، تفاهم گاهی از آشپزخانه به همه جای خانه می‌رود، نه از اتاق خواب. این حرف خیلی منطقی است. یعنی اگر مردی که به شکمش خیلی اهمیت می‌دهد، شکم باید وارد مکانیسم خانه شود، این آرام‌بخش‌تر است، یعنی شما خانه را تمیز نکن که خانه را تمیز کرده باشی، بلکه خانه را تمیز کن که آرامش آورده باشی.
حالا بعضی از زن‌های ما چه کار می‌کنند؟صبح تا شب خانه را تمیز می‌کنند، وقتی شب شوهر به خانه می‌آید، پوست زن قرمز شده و از لباس او بوی وایتکس می‌آید. زن به جای اینکه بگوید: خسته نباشید، که او هم متقابلا بگوید: شما هم خسته نباشید، جیغش بلند می‌شود که با آن کفش داخل خانه نیا. یعنی تمیزی خانه‌ای که قرار بود آرام‌بخش باشد، مکافات می‌شود.
با بچه‌هایمان هم همین‌طور هستیم. خانه‌هایی را که اسباب‌بازی بچه‌ها داخل ویترین است دیده‌اید؟ یعنی اسباب‌بازی که قرار است بچه با آن بازی کند، وسیله تزیین خانه شده است.
بنابراین توازن، حق و تکلیف به این است که مرد نیازهای خانواده و نیازهایی را که برطرف کردن آنها توان مردانه می‌خواهد ، تأمین کند و زن هم باید خودش را موظف بداند، مولد آرامش و محبت در خانواده باشد./انتهای متن/
