معرفت
نمی دانم این جا که ایستاده ام، تقدیر من است یا تقصیر من.
اما وقتی یافته هایم را با باخته هایم مقایسه می کنم،
می بینم چون خدا را یافتم، هر چه باختم مهم نیست.
سرویس فرهنگی به دخت؛ وجیهه سامانی/
مهم نیست اگر زندگی بر وفق مرادم نمی گردد؛
یا اگر گاهی زیر فشار سنگینی چرخ هایش، کمرم راست نمی شود.
مهم نیست اگر گاهی خواسته هایم بر باد می رود،
و نخواسته ها خود را بر من تحمیل می کند.
مهم نیست اگر این جایی که ایستاده ام،
روی نوک قله ای باشد که نه راه پیش دارد و نه پس.
همین برایم کافی است که می دانم همه ی زندگی،
از ابتدا تا به انتها،
از ازل تا به ابد،
فقط قانون عشق بازی خدا با ماست.
و همین را اگر خوب فهمیده باشم،
برای همه ی عمرم کافی است…
/انتهای متن/
