اندام زیبا با پارچه مناسب
ما چقدر پارچه می شناسیم؟ جنس پارچه در دوخت لباس چقدر مؤثر است؟اندام ما با چه نوع پارچه مناسب تر به نظر می رسد؟ اگر ما شناخت صحیحی از پارچه داشته باشیم، می توانیم با توجه به نوع اندام خود پارچه مناسب را انتخاب کنیم که علاوه بر پوشاندن عیوب اندامی ، ما را زیباتر و برازنده تر نشان دهد.
سرویس اجتماعی به دخت/
جنس پارچه بهتر است با توجه به اندام پوشنده انتخاب شود و با مدل لباس هماهنگی داشته باشد، در صورتی که لباسی دارای مدل متناسب با اندام و برش و دوخت طبق اصول صحیح و عالی باشد، ولی به جنس پارچه از نظر هماهنگی آن با مدل توجه نشود، زحمات طراح و دوزنده آن به هدر خواهد رفت. حتما شما هم دیده اید،دختر جوانی با لباس نا مناسب از لحاظ جنس پارچه مثل ساتن شیشه و یا براق به پارک می رود که این جنس پارچه مناسب جایی مثل پارک نیست.
پارچه ها انواع مختلفی دارد که باید با آنها خوب آشنا شویم.
پارچه های کشی و چسبان:
این پارچه ها مثل ژرسه و ریون در صورتی که راسته و یا چسبان و به اندازه بدن دوخته شوند، پوشنده لاغر را لاغرتر و چاق را چاق تر نشان می دهد. در واقع می توان گفت این نوع پارچه ،ایراد اندامی فرد را تشدید می کند، چون خطوط اندام را به طور واضح نشان می دهد واگرپارچه علاوه بر خاصیت کشی بودن، حالت ارتجاعی زیاد هم داشته باشد (مثل ریون) تاثیر بیشتری خواهد داشت. برای این نوع پارچه ها، مدل های فانتزی چین دار و دراپه (پارچه های ریزشی )مناسب است و در این صورت می تواند اندام را برازنده ترنمایش دهد؛به طوری که فرد لاغر را خوش اندام تر نشان دهد.
پارچه های نازک ولطیف:
اگر بافت پارچه متراکم تر و ریزتر باشد، لباس دارای نمای زیباتریست .
هر چه بافت پارچه دارای ناهمواری هایی با فرم های زاویه دار و خط های شکسته باشد( بافت کج راه و جناقی) اندام را شکننده و ظریف تر از حد معمول آن نشان می دهد. ظرافت اندام با ریزش زیبای پارچه تناسب بهتری دارد. پارچه های نازک و لطیف علاوه بر وزن کم معمولاً دارای افت بیشتر و ریزش مناسب بوده و نرم و لغزنده هستند و فرد را ظریف تر نشان می دهد.
پارچه های مات و براق
پارچه های براق به دلیل انعکاس بالای نور ، اندام را درشت تر جلوه می دهد و بر عکس پارچه های مات اندام را کوچکتر نمایش می دهد. بدیهی است با در نظر گرفتن این اصل، شخص درشت اندامی که مدل لباس خود را با توجه به خواص خطوط انتخاب نموده و یا طراحی کرده با استفاده از پارچه ای مانند ساتن براق برای آن ، ظاهر خود را با حداکثر چاقی و درشتی نمایان می سازد، چون جنس پارچه و ویژگی های آن خواص طرح و مدل لباس را تحت الشعاع قرار داده و یا به کلی از بین می برد. در حالی که اگر از پارچه ابریشمی تیره رنگی برای تهیه طرح مزبور استفاده شود، لباسی مناسب برای اندام فرد مورد نظر به دست می آید. بعضی از پارچه ها خواص جذب و دفع نور را تواما دارند (مانند مخمل)البته میزان کوتاهی و بلندی پرزهای مخمل هم بر شدت این خاصیت می افزاید. لباسی از پارچه مخمل اگر زیاد پرچین و گشاد دوخته نشود، اندام را چاق تر از آنچه هست جلوه گر نخواهد کرد.
پارچه های شفاف
با وجود اینکه پارچه های بدن نما مثل حریر، شیفون، ارگانزا و… را می توان چین دار و دراپه دوخت، ولی این نوع پارچه ها در کل خطوط اندام را کاملاً واضح و مشخص به چشم می آورند. بنابراین برای پنهان کردن لاغری و چاقی بیش از حد اندام اصلاً مناسب نیست. مگر اینکه برای اندام های لاغر این پارچه ها با چین های زیاد و مناسب طراحی شوند که در این صورت عیوب اندامی را می پوشانند.
منیژه کاظمی/انتهای متن/
