عقد کنان غافلگیرانه

سرویس فرهنگی به دخت/

آیت الله العظمی سیدحسین بروجردی، مرجع تقلید بزرگ شیعیان در دهه 30 و 40 شمسی، از نوجوانی تحصیل علوم دینی را در زادگاه خود یعنی شهر بروجرد آغاز کرد. پس از رسیدن به 18 سالگی برای ادامه تحصیل به شهر اصفهان و مدرسه علمیه صدر رفت. علاقمندی ایشان به کسب علم و پشتکارش در درس خواندن اساتید این حوزه را به شگفت می آورد…

ادامه تحصیل آیت الله بروجردی در مدرسه صدر اصفهان ادامه داشت؛ در حالیکه خیلی علاقمند بود که پدر مساعدتی کند تا ایشان بتواند به نجف اشرف برود و تحصیل خود را در این شهر و حوزه علمیه معروفش ادامه دهد. تا اینکه روزی نامه ای از پدر بزرگوارش به او رسید که در آن نوشته شده بود که ایشان باید حتما به بروجرد بروند. آیت الله بروجردی که در آن زمان طلبه ای 22 ساله بودند، تصور می کنند که احتمالا پدر توانسته شرایط ادامه تحصیل ایشان را در نجف فراهم کند و می خواهد بعد از دیدار با خانواده، ایشان را راهی نجف اشرف کند. برای همین با شتاب خود را به بروجرد می رسانند. اما به محض رسیدن به منزل، دید که همه فامیل و دوستان جمع هستند و مهمانی بزرگی در منزل شان برپاست.

با ورود ایشان به منزل همه تبریک گویان شادی می کنند و تازه آیت الله بروجردی متوجه می شوند که سفره عقدی پهن شده و پدر، دختر یکی از مومنین و بزرگان بروجرد را برای ایشان خواستگاری کرده و مجلس، مجلس عقدکنان خودشان است!…

آیت الله بروجردی به پدرشان می گویند: من گمان می کردم که شما میخواهید مرا به نجف بفرستید و حالا می بینم که از نجف رفتن که خبری نیست هیچ، ممکن است ازدواج مرا از درس خواندن هم بیاندازد. آنوقت پدر که مردی دانا و مومن بود، به ایشان می گوید که «فرزند! این را بدان که اگر به دستور پدرت رفتار کنی امید است که خداوند به توفیق دهد تا با ازدواج هم به ترقیات مهم برسی؛ اما احتمال بده که اگر ترتیب به آرزوی پدرت ندهی، با همه جدّیتی که در تحصیل داری به جایی نرسی!»

و به این ترتیب آیت الله بروجردی سر سفره عقد می نشیند و بعد از مراسم ازدواج با همسرشان به حوزه علمیه اصفهان برمی گردند. البته ایشان به همراه همسر و فرزندانش پنج سال بعد با یاری و مساعدت پدرشان راهی نجف اشرف م یشوند و پس از سالها تحصیل و تحقیق تبدیل به عالمی می شود که تمام جهان اسلام ایشان را به عنوان مرجع اول تقلید شیعیان می شناخت[1]…

انوشه میرمرعشی/ انتهای متن/