یک عروس و داماد متفاوت

سرویس فرهنگی به دخت/

بیشتر اقوال حاکی از این است که خدیجه(س) سن و سالش اقلاً 10 سالی از پیامبر بیشتر بوده است.

مورخان نوشته اند، پیامبر ما چندین سال در کاروان تجارتی خدیجه(س) کار می کرده است.

روایات از این خبر می دهند که همسر پیامبر شوهر آینده اش را خواستگاری کرد برای خودش. و نیز همه می دانیم تمام ثروت و اندوخته سالیان دراز فعالیت های اقتصادی اش را به پای پیامبر گذاشت، در راه خدا، و تا آنجا رسید که خداوند او را جایگاه پرورش بانوی دو عالم قرار داد. آن بانویی که به واسطه وجودش اینگونه به پیامبر فرمود: ” … وَ لَولا فاطمه لَما خَلَقتَکُما ” ” و اگر نبود فاطمه، نه تو را می آفریدم و نه علی را.

کمی تأمل در این باب این رسم زندگی بی لطف نیست برای من و تو.

و چند سوال که پاسخش شاید تکانی بدهد رسم و رسوم زندگی دوران مدرنیته را:

اگر عروس و داماد زندگی های ما کفویت در وجودشان موج می زد، اما چند سالی دختر خانم بزرگتر از آقا پسر بود، تصمیم گیری برای آینده شان را با ترس از حرف مردم رقم می زنیم یا به کفویت شان توجه می کنیم؟؟؟

 اصلا ملاک سنجش سن و سال برای ازدواج چیست؟

آیا دین ما عیب می داند پسری را که خوب است برای دختر خوب مان خواستگاری کنیم؟

جیب زن و شوهرهای عصر مدرنیته یکی است یا دو تا؟

یا بهتر است این گونه بگوییم: موقع ازدواج همه مان می گوییم آمده ایم برای یکی شدن. چقدر از این یکی شدن در مسیر زندگی جریان پیدا می کند و چقدر از آن ادعایی است دروغین و مصطلح؟

ما که گذشتیم از پل ازدواج اما، اما خودمانیم کم کم دارد همه چیزمان کلیشه ای می شود. کلیشه ای که نمی دانیم از کجا آمده است.

کم کم دارد هدف فنا می شود به پای وسیله های من در آوردی مان!

دردائیل/ انتهای متن/