نگاه مردانه به ما زن ها

نسیم شهسواری/

 همه ما در زندگی اولین هایی زیادی  را تجربه کرده ایم  و در خیلی از مواقع برای ما این اولین ها درس های بسیاری داشته است  و یا خاطراتی را رقم  زده است  که شاید اثر، درسش و احساسش تا آخر عمر  با ما  باشد .

یکی از این اولین ها برای من اولین باریست که سوار مترو شدم.

 اولین باری که سوار مترو شدم همراه مادرم بودم. ایستگاه حقانی سوار شدیم.  اصلا  یادم نیست  که کدام ایستگاه پیاده شدیم و یا اصلا قصد رفتن به کجا را داشتیم ؛ اما از آن روز  یک خاطره دارم که الان بعد از گذشت 10 سال هنوز فراموشش نکرده ام

خوب،  از آنجایی که اولین بار بود  این  قطار پر سرعت زیر زمینی را تجربه می کردیم  خیلی به آداب و رسومش آشنا نبودیم و همین ناآشنایی باعث شد  که وقتی  قطار آمد تا من سوار شدم، در قطار بسته شد  و مادرم در ایستگاه جا ماند.  مادرم تنها توانست با صدای بلند و ایما و اشاره  به من  بگوید  که کدام ایستگاه پیاده شوم.

قطار که به راه افتاد، تازه فهمیدم که در واگن مردانه  سوار شده ام  و این برای  من که اولین تجربه حضورم به تنهایی در محیط اجتماعی بود، کمی سخت  بود.

  این سختی را مخصوصا  بیشتر احساس کردم که با  نگاه خیره خیره آقایان  مواجه شدم  .  نمی دانستم که چرا  مسافران واگن که همه آنها را  هم آقایان  تشکیل می دادند  به من  زل زده بودند. اول فکر کردم چون در زود بسته شده  و من و  مادرم  از هم جدا شده ایم،  با این نگاه خاص خیره خیره مواجه شده ام  اما  بعد ها که دوباره  سوار مترو شدم  و در مکان های مختلف دیگر در  کنار مردان قرار گرفتم  دانستم  که  این نگاه همیشگی مردان سرزمینم به ما دختران است. اما راستی چرا این همه نگاه سنگین ؟

ما دختران در جامعه به دنبال گمشده هایی هستیم در کار ، درس و فعالیت های اجتماعی  گمشده هایی که گاهی نگاههای سنگیین  آن چنانی ، آن قدر  حواسمان را پرت می کند که یادمان می رود که  به جستجوی چه آمده بودیم.

ای کاش مردان سرزمین ما بیاموزند که:

با  چشم چرانی و زل زدن به منِ دختر،  به من، شعور من و شخصیت من توهین می کنند.  

ای کاش مردان سرزمین من بتوانند به منِ دختر جوان، نگاه دگرگونه ای داشته باشند.

 و من ،  به دوستان و همراهان و همشهریان از دختران و زنان  این شهر و همه شهر ها می گویم  که بدانند و  آگاه باشند و سنجیده عمل کنند  که وجودمان و وجودشان جولانگاه نگاه کوتاه بین و هوس ناک مردان  نشود.

و من به همه دختران و زنان  این شهر و شهر های دیگر می گویم که حضور در جامعه، مشارکت در ساختن جامعه و بودن و ماندن در این صجنه ها حق مسلمیست  که نباید  به بهای نگاهی هوسناک  پایما ل گردد .

/انتهای متن/