موسیقی هم تیری شد به قلب معصومیت دخترانه

فاطمه قاسم آبادی/

در قرن هفدهم و هجدهم موسیقی برای مردم تعاریف بسیار متفاوت و ارزشمندی داشت. البته شاید یکی از دلایلش نظارت و حمایت مستقیم کلیسا بر امر مهمی چون موسیقی آن زمان بود .

موسیقی دانان بزرگ آن زمان بزرگانی چون بتهوون، باخ ، سالیری ، موتزارت، هایدن و….بودند که برخی از آنها سبک خاص و متعالی خود را در دوره ای به نام رمانتیک به وجود آوردند.

موسیقی روحانی و رمانتیک

موسیقی دوره رمانتیک به موسیقی دوره‌ای از موسیقی کلاسیک غربی گفته می‌شود که از اواخر قرن هجدهم میلادی آغاز گشت. این موسیقی با نهضت رمانتیک مربوط است. این سبک از نظر زمانی پس از دوره کلاسیک و تا حدی در تقابل با آن ظاهر شد.

هنرمندان رمانتیک بیشتر به احساسات و عوامل شخصی و درونی خود توجه داشتند. آنها دنیای خیال و رویا، افسانه‌های کهن، سرزمین‌های دوردست و ناآشنا و هم چنین عواملی را که از زندگی عادی و روزمره فاصله داشت هدف اصلی آثارشان قرار می‌دادند، بر خلاف آثار کلاسیک‌ها که در آن عقل، منطق و استدلال بر احساسات و عواطف غلبه دارد، آثار هنرمندان رمانتیک سرشار از احساسات و عواطف انسانی است.

در این دوره هنرمندان آثاری بسیار لطیف و پرشور را برای شنوندگان شان به ارمغان آوردند و به نوعی می شود از این دوران به عنوان دوران طلایی و با شکوه موسیقی یاد کرد.

انحراف در موسیقی

در طول زمان با تغییراتی که در نوع زندگی و نگرش مردم پدید آمد، به تبع آن موسیقی هم در صف اول این تغییرات و حتی گاهی هم پیشرو آن بود. موسیقی در قرن نوزدهم و بیستم از دوره ی کلاسیک و رمانتیک تفاوت بسیار زیادی داشت.

البته موسیقی همیشه به خاطر تاثیری که بر روح و احساسات آدمی داشته و دارد مورد استفاده ی دنیای تجارت ، تبلیغات و سیاست مداران بوده است.

شاید به خاطر همین مورد توجه بودن کم کم این نوایی که می توانست آسمانی باشد، به مسیر های انحرافی دیگری کشیده شد. برای مثال از دهه ی 50 و 60 که دهه ی جان گرفتن و ظهور موسیقی راک بود، این انحراف سمت و سوهای مشخص تری به خود گرفت.

موسیقی شیطانی

در دوره ی جدید موسیقی به عنوان قسمت مهمی از برنامه های شیطانی قدرت های سیاسی در زندگی مردم وارد شد. در یکی از مستند هایی که مسیحیان معتقد در مورد تاثیر مخرب موسیقی راک ، در دهه ی 90 ساخته اند، این مساله به شدت مورد تاکید قرار می گیرد که شنوندگان این سبک از موسیقی بعد از مدتی گوش کردن به این آهنگ ها ذهن شان شرطی می شود و قبح یک سری اعمال که با حالتی بسیار زیبا و عادی در این آهنگ ها بیان می شود در ذهن شان می ریزد.

در این مستند کارشناسان بر این باور بودند که دستان بسیار مخوفی پشت پرده ی این نوع موسیقی است و دلیل بسیار مستند آن معانی هولناکی بود که با بر عکس کردن این آهنگ ها از آخر به اول در آنها شنیده می شد ( یکی از اعمال شیطان پرستان بر عکس نویسی و گنجاندن معانی است، که در آخر به اول شنیدن موسیقی راک وجود دارد که هر چند شنونده متوجه آن نمی شود ولی در ضمیر ناخود آگاهش نفوذ می کند و تاثیر مخرب خود را بر روح مخاطبش می گذارد ).

من از آن دخترهایش نیستم !

در شروع قدرت گرفتن موسیقی راک و پاپ مدرن برخی خوانندگان این سبک ها که جدای از سبک های آمیخته به شیطان پرستی بودند، ادعا داشتند که برای اخلاق ارزش قائل هستند، ولی در ادامه همان مسیری را طی کردند که آن سیستم موسیقی از آنها انتظار داشت.

زمانی که برای اولین بار برای جلد مجله ی پلی بوی، ( یکی از مجله های مبتذل و غیر اخلاقی آمریکایی که پر است ازعکس های زنان مشهور و مدل های زیبا برای لذت جویی مردان ) سراغ جانت جکسون خواهر مایکل جکسون رفتند، او با این کار مخالفت کرد و جمله اش دقیقا این بود :

” من از آن دخترهایش نیستم ! “

ولی چند سال بعد از این ماجرا عکس های همین خواننده به زشت ترین شکل ممکن روی جلد همین مجله بود.

بی قیدی و عشق های نامشروعی که در این آهنگ ها تبلیغ می شود، خیلی وقت ها از طرف مردم عادی مورد توجه قرار می گیرد و آهنگی که مدام بین مردم زمزمه می شود، بعد از مدتی اشعار بدش با موسیقی های جادویی شان چنان در جان مخاطبین ته نشین می شود که بدون اینکه آدمی متوجه باشد، جزئی از خاطرات و نوستالژی هایش می شود و درعمقی جان افراد نفوذ می کند.

سوء استفاده از زنان و دختران

خیلی وقت ها این گروه ها برای تبلیغ آلبوم های خود از عکس زنان و دختران در حالت های مبتذل و حضور این زنان در تورهای تبلیغاتی خود استفاده می کردند.

این برای کسانی که ادعا داشتند محتوای این آهنگ ها صرفا در مورد عشق و محبت است بسیار قابل توجه بود ، چرا که این سوال در کنار این ادعا پیش می آمد، که چطور ممکن است آهنگی که در پوشش عکس های اینچنینی است، رواج دهنده عشق های با قید بند باشد!

گویی آن زمان هنوز مردم حاضر به پذیرش واقعیت مشخص و بزرگی که در کنار این نوع موسیقی آمد، نبودند و به خاطر جذابیت این موسیقی ها آن را کتمان می کردند.

پایان

/انتهای متن/