عروسي در بهشت

مریم عرفانیان/

آستین‌هایش را بالا زد تا وضو بگیرد. گفتم:

– «پسردایی! حالا که نامزد کردیم، زمان مجلس عروسی رو هم معین کنید که کي و کجا مراسم را برگزار کنيم. آن وقت جبهه بروید.»

 علي اصغر مشتی آب به صورتش زد و در همان حال جواب داد:

– «یک راز به تو می‌گویم دختر عمه؛ قول بده تا وقتي برنگشته‌ام به کسي نگویی.»

سری به تایید حرفش تکان دادم که دوباره گفت:

– «عروسي ما در بهشت برگزار مي‌شه. بعد از شهادتم گريه نکن و فقط دو رکعت نماز شکر بخوان.»

***

هرگاه نماز شکر می‌خوانم به یاد حرفش می‌افتم.

/انتهای متن/