سیلیم ما ، اگر دیوار بسیار است

وطن، غیورترین کلیدواژه‌ای است که غیرت و قلم و طبع هر شاعری را به وجد می‌آورد تا بنویسد و زیباترین شعر هستی را تصویر کند.

اگر صفحات دیوان هر شاعری را نگاه کنی، کمتر کسی است که عاشقانه‌ای لطیف  را برای ایران عزیزش نسروده باشد.

وطن با همه ابهت و عظمت خویش ردیف همه شعرهایی است که برای اعتلای سرزمینی، سفید ، سرخ و سبز سروده شده است.

در این روزها که خاطرات جنبشی عظیم و مردمی بازهم زنده شده است، مشتاقانه وطن واره ای از میلاد عرفان پور[1] را می‌خوانیم.

زمان خیبر و بدر است، ما را کار بسیار است

فدایی در رکاب حیدر کرار بسیار است

اگرچه قوم شب تا صبح گیج خواب تردیدند

ولی در سایه ی خورشید ما بیدار، بسیار است

به خون خواهی عاشورا ندای یالثاراتیم

بگو این خون نمی خوابد بگو مختار بسیار است

مجال عمر و عاصان نیست تا هستند این مردم

بگو با رهبر فرزانه ام عمار بسیار است

بگو در بند تحریمی نمی مانیم تا هستیم

بگو موجیم ما، سیلیم اگر دیوار بسیار است

کماکان مانده از تحریم تا تردید، سرگردان

که دور باطل دشمن در این پرگار بسیار است

نخشکد باغ ما هرگز به رغم خشکدستی ها

که از خون شهیدان، چشمه ی سرشار بسیار است

همین امروز یا فرداست می آید صبح موعودش

به پاخیزید مردم! آی مردم! کار بسیار است

1- میلاد عرفان‌پور از شاعران جوان انقلاب اسلامی  و  ومتولد ۱۳۶۷ شیراز است، گرچه  عرفان پور در قالب‌های مختلف به سرودن شعر پرداخته است ولی شهرتش را بیشتر مرهون رباعی‌های متفاوت خود است.  وی  دانشجوی کارشناسی معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق (ع) است و سابقه 12 سال فعالیت در حوزه شعر دارد.

از آثار عرفان پور  می‌توان به از شرم برادرم، پاییز بهاریست که عاشق شده است، پادشهر، جشن فراموشی ها و دیگری اشاره کرد.

/انتهای متن/