رعایت حال روزه داران یک هنجار اجتماعی است
ماه رمضان با همه آداب و سنت های خوبش فقط حال و هوای افراد و خانه ها را عوض نمی کند، بلکه فضای جامعه را هم به سمت معنویت می برد.
فاطمه قاسم آبادی/
اما چرا بعضی ها با بی سلیقگی و بلکه بداخلاقی این فضای خوب معنوی را خراب می کنند؟
عشق و علاقه ی قلبی ملت ما نسبت به ماه رمضان به عنوان ماهی با مناسک و آداب و رسوم وسنت های دینی خاص امروزه به امری جدایی ناپذیر از فرهنگ این مردم تبدیل شده است؛ سنت های خوبی چون دستگیری از محرومان، بیشتر شدن صله ی رحم و… که باعث تفاوت بارز این ماه با ماه های دیگر است.
با این حال متاسفانه در این روزها ما شاهدیم که بعضی از افراد که به هر دلیل روزه نمی گیرند، در ملأ عام روزه خواری می کنند و برای توجیه بی اعتنایی به ارزش روزه داری در ماه مبارک رمضان این شبهه را وارد می کنند که روزه داری تنها به نخوردن و نیاشامیدن نیست و انسان باید رفتارش درست باشد…
آیا این حرف درست می تواند بهانه ای باشد که این گونه افراد نخوردن ونیاشامیدن در ساعات مقرر در مکان های عمومی را به عنوان یک هنجار اجتماعی زیر پا بگذارند؟
پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله) درباره ماه رمضان مى فرمايد:
«اى مردم! ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى كه نزد خدا از همه ماه ها برتر و روزهايش بر همه روزها و شب هايش بر همه شب ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهى است كه شما در آن به ميهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته ايد، نفس هاى شما در آن تسبيح و خواب تان در آن عبادات، عملتان در آن مقبول و دعايتان در آن مستجاب است».
به توصیه ی بزرگان دینی در کنار روزه داری ترک گناه بسیار مهم است.
حقیقت این است که با وجود فضایل بسیار زیاد ماه مبارک رمضان، روزه داری در این ماه برای همه ی مردم مقدور نیست، به ویژه کسانی که از توانایی جسمی کمی برخوردارند و یا خدای نکرده بیمار هستند. اما آیا بهره مندی از برکات دیگر ماه رمضان هم برای شان مقدور نیست؟ حداقل نمی توانند رعایت حال همشهری های روزه دار خود را بکنند؟
باید توجه داشت که جز مبنای معنوی، رعایت حال بقیه در مکان های عمومی یک جنبه اجتماعی هم دارد . اینکه یک خانم ویا یک آقا بنا به هر دلیلی نمی تواند و یا نمی خواهد روزه بگیرد امری شخصی است، منتها احترام به کسانی که برای حدود الهی ارزش قائل هستند امریست اجتماعی و لازم.
چه بسا کسی که روزه نمی گیرد، به خاطر رعایت حال همشهری مسلمانی که از روی اعتقاد رنج گرسنگی و تشنگی را به خود هموار می کند، از فضائل و برکات ماه رمضان بهره مند شود. ضمن این که این کار او حسن معاشرت و احترام به دیگری هم حساب می شود.
/انتهای متن/
