دختران آمیش، به سبک زندگی امریکایی”نه” گفته اند

حدود چند سال پیش بود که تلویزیون ما مستندی در مورد زندگی فرقه ای به نام “آمیش ها” پخش کرد. این برنامه طبق گفته ها و مستنداتی که نشان می داد، در مورد زندگی مردمی بود که در آمریکا زندگی می کنند ولی به جای استفاده از وسایل پیشرفته و صنعتی امروزی، به کشاورزی و دامداری مشغولند. اعضای این فرقه از امکانات دولتی استفاده نمی کنند، نه در ارتش شرکت می کنند و نه بیمه هستند،  به جای آن در بین خودشان صندوق‌های کمک متقابل بین اعضا در شرایط اضطراری دارند.

آمیش‌ها جماعتی هستند در جامعه امریکا که به واسطه تبار مشترک سوئیسی- آلمانی خود، زبان آلمانی و فرهنگی خاص دارند. بنابراین، آمیش ها معیارهای یک گروه قومی را دارند اما آنها خود را بیشتر به‌عنوان يك گروه مذهبی می ‌شناسند تا نژادی. چرا که یک آمیش ‌زاده در صورت انتخاب سبک زندگی دیگر یا تخلف از قوانین، دیگر یک آمیش شناخته نمی ‌شود.

در واقع “آمیش ها” دارای فرقه ای هستند که باعث شده در قلب تمدن پیشرفته آمریکا با سبک و سیاق ساده و قدیمی خود زندگی می کنند.

 

عروسی بدون آرایش، جواهر و حلقه!

بر اساس آداب و قوانین این فرقه دختران و زنان آمیشی  لباس هایی پوشیده، بلند و سربند هایی سپید دارند. این دختران و زنان علاوه بر خانه داری و رسیدگی به خانواده، در فعالیت های اقتصادی نیز پا بپای مردان خود فعالیت دارند و درجه یک ترین محصولات ارگانیک آمریکا از آن اینهاست.

ازدواج خارج از گروه آئینی آمیش برای جوان آمیشی مجاز نیست. زوج‌هایی که قصد ازدواج دارند، در این قوم در اواخر اکتبر قصد ازدواج خود را اعلام می ‌کنند و ازدواج در یکی از خانه‌هایشان در طول نوامبر یا اوایل دسامبر (در یک پنجشنبه) انجام می ‌گیرد.

عروسی در روزهای سه شنبه و پنچشنبه ی ماه های نوامبر و دسامبر و آخر فصل برداشت محصولات کشاورزی انجام می شود. عروس یک لباس نوی کتان خواهد پوشید و هیچگونه آرایش و جواهرات و حتی حلقه ی ازدواجی در کار نخواهد بود. مجلس عروسی به خاطر سادگی بیش از حدش بیشتر به مهمانی شبیه است تا عروسی!

 

زنان با لباس عروسی دفن می شوند

همانطور که گفته شد سادگی یکی از مهم ترین اصول زندگی آمیش هاست و آن ها این اصل را در تمام قسمت های زندگی شان بکار می برند. برای مثال یکی از خوراکی های رایج مهمانی عروسی آمیش ها «کرفس» است و حتی از گلدان های «کرفس» جهت تزئین مراسم استفاده می شود! خرج های اضافه و سنگین در بین مردم این فرقه معنایی ندارد.

هر چه آمیش ها در تجملات زندگی، ساده می گیرند، در عوض در مورد یک سری قوانین و رعایت تقوا بسیار حساس و سختگیر هستند،

در بین آمیش ها پاکی دختر و باکره بودنش اهمیت بسیار بالایی دارد و حتی مراقبت هایی در این زمینه وجود دارد، مثل اینکه در بین آمیش ها هیچ دختری تا بعد از ازدواج، اسب سواری نخواهد کرد!

در بین این فرقه مراسم خاک ‌سپاری بسیار ساده و بدون مدح و ستایش باید انجام گیرد. تابوت باید خیلی ساده باشد و بدون تزئین و حتی از گل هم استفاده نمی‌شود. زنان آمیش معمولاً در لباس عروسی‌شان دفن می ‌شوند.

 

لباس نباید برای جلب توجه باشد

یکی از مواردی که باعث شهرت فرقه آمیش ها در جهان شده است، نوع پوشش اعضای این فرقه است. در فرهنگ آمیش، ارزش زیبایی در سادگی دانسته می ‌شود. لباس‌ها هرگز نباید وسیله‌ ای برای جلب توجه باشند.

چاپ هیج طرحی بر روی لباس مجاز نیست. زنان لباس‌هایی ساده و بلند به رنگ یکدست (مثلاً آبی) بر تن می ‌کنند. اغلب در خانه از پیشبندهای سفید یا سیاه استفاده می ‌کنند. همچنین زنان با توجه وضعیت‌ تاهل شان سرپوش‌های سیاه یا سفید بر سر می‌ کنند.

مردها معمولاً شلوار تیره ‌رنگ می ‌پوشند و یک جلیقه یا کت تیره بر تن دارند. همچنین بند شلوار، کلاه‌های لبه‌ دار حصیری یا نمدی سیاه از دیگر ویژگی‌های پوشش مردان است. مجردها ریش و سبیل خود را می ‌تراشند و مردان متأهل ریش خود را بلند می ‌کنند اما سبیل ‌شان را می ‌تراشند. گذاشتن سبیل به دلیل ارتباط با نظامی‌ گری (به طور سنتی) و فراهم کردن فرصت خودپسندی غیرمجاز است.

 

تحصیلات کودکان آمیش

آميش‌ها سیستم آموزشی خاص خود را دارند. کودکان آمیش تا کلاس هشتم بیشتر درس نمی‌ خوانند. چرا که عقیده بر این است که برای آماده کردن بچه‌ها برای سبک زندگی آمیش، همین قدر تحصیلات کفایت می ‌کند. تقریباً هیچ آمیشی به دبیرستان یا دانشگاه نمی‌ رود.

بیشتر گروه‌های آمیش، خودشان آموزشگاه‌ های یک اتاقه با آموزگاران آمیش را برای کودکان راه‌ اندازی کرده‌ اند. اما تحصیل بعد از پایه هشتم در بين آميش‌ها توصیه نشده است. به همین دلیل بخشی از آمیش‌های سرسخت چون نمی‌ خواستند زیر بار قانون تحصیل اجباری بعد از پایه هشتم که در بعضی ایالت‌های آمریکا مثل پنسیلوانیا وجود دارد بروند، به ایالت‌های دیگر یا کانادا مهاجرت کردند.

 

فعالیت های اقتصادی متنوع زنان

زنان آمیش پا بپای مردان شان و حتی فراتر از آنها در فعالیت های اقتصادی شرکت دارند. از جمله این فعالیت ها عبارت اند از:

پختن و توزیع انواع مربا های طبیعی و محصولات دامی مثل شیر، ماست، پنیر، کره و… ارگانیک

دوختن روتختی های اعلای پشمی که با هنرهای مخصوص خودشان تزئین شده اند

بافتن کلاه های حصیری و محصولاتی که از حصیر ساخته می شود

بافتن انواع شال، ژاکت و لباس هایی که با نخ طبیعی دوخته می شود

البته آمیش ها در تولید و ساخت صنایع چوبی درجه یک هم مهارت دارند اما این بخش بیشتر مختص مردان است.

زندگی دختران و زنان با توجه به فعالیت های زیادی که دارند، جلو می رود و تمرکز اصلی این زنان خانواده و فعالیت های کشاورزی و دامداری است.

/انتهای متن/