به زیبایی شعارهای مان زندگی کنیم

همه ی ما در محیط دوروبرمان خیلی از آدم‌هایی را دیده ایم که بر روی میزشان، دیوار پشت سرشان و در حرف‌هایشان، شعار هایی است خیلی زیبا اما در عمل و در زندگی شان خبری از رونق و فروغ آن شعارها نیست. راستی چرا زندگی هامان به زیبایی شعارهای مان نیست؟

0

نسیم شهسواری/

همه ی آدم‌ها حرف‌های قشنگ، تک‌بیت‌های ناب و شعارهای زیبا را دوست دارند. چه بسیار آدم‌هایی که بر سر در خانه‌های شان، دیوار اتاق‌های شان و یا پروفایل‌ها و پست‌ها و استاتوس‌هایشان  فضای مجازی، حرف از انسانیت و دوست داشتن می‌زنند.

چه قدر زیادند آدم‌هایی که بر روی میزشان، دیوار پشت سرشان و حرف‌هایشان، نشانه‌هایی است که آدمی را عاشق شان می‌کند.

اما به‌راستی تابه‌حال با خودمان فکر کرده‌ایم که نوع زندگی و عملکردها و سبکی را که برای زندگی‌مان انتخاب کرده‌ایم چه قدر با شعارهایی که از خود به نمایش گذاشته‌ایم مطابقت دارد؟

آن روز وقتی در جمع میهمانی دوستانه‌مان رفتارهای آذر را با مادرش، همسرش و فرزندانش دیدم، باور نمی‌شد که این آذر، همان دوست خوش‌صحبت و خوش‌لهجه ی ماست که در روزهای نخستین آشنایی‌مان حرف‌های قلمبه‌سلمبه می‌زد و حالا که پای دوستی‌های مان به فضای مجازی هم بازشده است مدیر گروهی است که همیشه از محبت و احترام حرف می زند و شعارهای خوشایند می‌دهد.

اگر دوروبرمان را نگاه کنیم خواهیم دید که کم نیستند آدم‌هایی که شعارهایشان قشنگ و است ولی باطن و اصل زندگی‌شان به خوشایندی حرف‌ها و شعارها و عکس‌ها و شعرهایشان نیست.

اصلاً شاید اگر یک نگاه خودمانی و به‌دوراز غرض‌ورزی به رفتارها و کنش‌ها و واکنش‌های خودمان داشته باشیم، چشمان مان باز شود و بفهمیم میان آنچه هستیم و آنچه نشان می‌دهیم که هستیم، دنیا دنیا فاصله وجود دارد

این‌یک واقعیت تلخ است که:

دختری که می‌نویسد و می‌فرستد «رفیق بی کلک مادر» اما بدترین و زشت‌ترین رفتارها و گفتارها را با مادر خویش دارد،

مردی که بر دیوار پشت میز کارش زده «بیا تا قدر یکدیگر بدانیم» اما ماه‌ها و ماه‌ها است از حال دوست، خواهر، برادر و همسایه‌اش خبر ندارد و شادی و ناراحتی و بیماری و صحت آن‌ها برایش اهمیت ندارد،

کارمندی که در زیر شیشه میز کارش نوشته و «من یتوکل علی الله فهو حسبه» اما دستش به رشوه و حق حساب و خیلی چیزهای دیگر می‌رود،

این‌ها تنها ظاهر و صورت زندگی‌های شان زیباست و باطن و اصل زندگی‌های شان خالی، کم‌فروغ و بی‌رونق است.

کاش به‌جای شعارهای زیبا، زندگی زیبا و پربار را انتخاب می‌کردیم

امروز، همین حالا، می‌تواند یک شروع خوب باشد، یک شروع خوب برای اینکه یک قرار جوانمردانه با خودمان و دل مان بگذاریم که به زیبایی شعارهای مان زندگی کنیم.

یک شروع خوب برای اینکه، زندگی‌ای را شروع کنیم که شعارهای مان در آن‌ها جریان یابد.

امروز بهترین فرصت است.

/انتهای متن/

درج نظر