این بچه ی بی قرار من

فریبا علیزاده/

اختلال بیش فعالی به سه نوع مختلف در کودکان بروز می کند:

• در اولین نوع از این اختلال علاوه بر بیش فعالی عملکرد تکانشی ( انجام کارهای ناگهانی ) در کودک دیده می شود .
• دومین و شایع ترین اختلال بیش فعالی ، نوعی است که در آن بیش فعالی و پرتحرکی مشاهده نمی شود و کودک فقط دارای علائم مربوط به کمبود توجه و تمرکز است. معمولا این نوع اختلال در سنین مدرسه تشخیص داده می شود.
• در نوع سوم، کودک هم دارای علائم اختلال بیش فعالی، عملکردهای ناگهانی و هم کمبود توجه و تمرکز است .

علائم بیش فعالی

به طور کلی این کودکان به طور مرتب در حال جنب و جوش هستند و معمولا آرام و قرار ندارند ، حتی هنگام تماشای تلویزیون مرتب با دست های خود بازی می کنند و زمانی که نشسته اند، دست و پای خود را تکان داده و پیچ و تاب می خورند . به جای راه رفتن می دوند، بسیار جسور هستند و دست به کارهای خطرناک مثل پریدن از روی بلندی ، دست زدن به گاز، چاقو، کبریت و…      می زنند، وسایل مهد کودک یا مدرسه خود را مرتب گم کرده و در خانه جای وسایل شخصی خود را فراموش می کنند ، در دروس دیکته و ریاضی به دلیل مشکل توجه و تمرکز معمولا ضعف دارند و اشتباهات و غلط های آنان در دروس ناشی از بی دقتی آنهاست. غلط های املایی شایع در این کودکان شامل نگذاشتن نقطه،تشدید، دندانه و سرکش است و یا یک کلمه را در یک قسمت درست نوشته و همان کلمه را ممکن است در جای دیگر اشتباه بنویسند ، در درس ریاضی هم علائمی مانند جمع و تفریق را اشتباه می کنند . این کودکان در طول ساعات مدرسه چندین بار کلاس را ترک می کنند و بی نظم هستند، کم حوصله بوده و در محیط هایی که انتظار می رود بنشینند مثل کلاس درس، برمی خیزند و راه می روند، خیلی تند و سریع صحبت می کنند، سریعا به سوالی که تمام نشده پاسخ می دهند، در انتظار کشیدن و رعایت نوبت مشکل دارند ، صحبت دیگران را قطع می کنند و یا حضور خود را بر دیگران تحمیل می کنند، در مکالمات دیگران مداخله کرده و یا وارد بازی ها می شوند. در پسرها بیشتر به صورت پرتحرکی و جنب و جوش زیاد و در دختران به شکل حواس پرتی خود را نشان می دهد . کودکان مبتلا به این اختلال معمولا از هوش خوبی برخوردارند اما در تمرکز مشکل دارند و تکالیف خود را یا به سختی انجام داده و یا مدت زمان زیادی را صرف آن می کنند. پرخاشگری و نافرمانی از عارضه های دیگر این بیماری است .

علائم در دوران نوزادی

نوزاد در شیرخوارگی معمولا پرتحرک و کم خواب بوده و زیاد گریه می کنند . نسبت به نور و صدا حساس بوده و حتی در بغل مادر خود آرام نمی گیرند ، لگد انداخته و جیغ می زنند و گاهی در به دهان گرفتن سینه مادر مشکل دارند و خیلی دیرتر از بچه های دیگر خود را با عادت های خوردن و خوابیدن وفق می دهند .

/انتهای متن/