چرا احترام دانشجو به استاد کمرنگ شده؟
نقش زنان در پیشرفت اهداف آموزش عالی و مشکلات و نارسایی هایی که در حال حاضر در آموزش عالی کشور با آن مواجهیم مثل احترام کم دانشجو به استاد، مشکلات صنفی اساتید، موضوع تفکیک جنیستی در دانشگاه و…
شیما عباس زاده/
موارد فوق، موضوع گفت و گوی خبرنگار به دخت با الهام پارسایی مهر، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد شوشتر در رشته کامپیوتر نرم افزار است که می خوانید.
به عنوان یک استاد خانم نقش زنان را در پیشبرد اهداف اموزش عالی چگونه ارزیابی می کنید؟
اساتید خانم، همانطور که در مقطع آموزش و پرورش بازدهی خوبی از خود نشان داده‌‌اند، در حوزه آموزش عالی نیز بسیار صبورانه و دلسوزانه پاسخگوی دانشجویان هستند. و بر اساس تجریه شخصی‌ام، اساتید خانم به نسبت در رعایت موازین اخلاقی و علمی بسیار دقیق‌تر هستند. حضور اساتید خانم در محیط دانشگاهی، تاثیر مثبتی در جو دانشگاهی و بخصوص بین دانشجویان داشته‌است. ضمن اینکه بجربه به من نشان داده که حضور اساتید توانمند خانم در عرصه تدریس مباحث سنگین، بخصوص رشته‌های فنی مهندسی، باعث افزایش اعتماد به نفس در میان دختران دانشجویان شده و باعث افزایش اعتمادِ افراد (چه اساتید و چه دانشجویان) به توانایی های زنان در عرصه فعالیت‌های اجتماعی می‌شود.
در حال حاضر ارزیابی شما از نحوه حمایت مدیریت دانشگاه ها برای رشد فعالیت های پژوهشی و آموزشی اساتید و به خصوص اساتید زن چیست؟
متاسفانه حمایت از اساتید (چه خانم، چه آقا) در جهت روشهای نوین آموزش، محدود به قوانین و بخش‌نامه‌ها می‌باشد. به عبارتی دیگر، اگر استادی بخواهد از یک سری تجهیزات جدید آموزشی جهت تدریس بهتر استفاده کند، معمولا مسئولین به علت داشتن بار مالی موضوع به صورت مناسب پاسخگو نیستند. به لحاظ پژوهشی، نیز متاسفانه همیشه فاصله بین دانشگاه و صنعت وجود داشته و شرکت‌های دانش‌بنیان و مراکز تحقیقاتی که بخواهند از طریق تحقیقات دانشگاهی، مشکلات صنعتی را بررسی و حل کنند، به طور فراگیر و چشم‌گیر فعال نیستند.
با این وصف به نظر شما کیفیت آموزش در دانشگاه ها مناسب است و نسبت به سال های گذشته تغییر مثبتی کرده است؟
ضعف سیستم آموزش در دانشگاه‌ها، در قدیمی‌بودن سرفصل دروس ریشه دارد، البته با بررسی بیشتر نیازهای کاربردی جامعه و بازار کار، رفع این مسئله امکان‌پذیر است. به عنوان مثال سرفصل تدریسی برای دانشجویان مهندسی، باید حداقل به گونه‌ای باشد که نیازی به گذراندن دوره‌های بیشتر در آموزشکده‌های آزاد، جهت یادگیری مهارت بیشتر احساس نشود.
فکر می کنید به لحاظ صنفی مهم ترین مشکل اساتید دانشگاه در حال حاضر چیست؟
متاسفانه با توجه به افزایش چندبرابری هزینه‌ها، تسهیلات و کمک‌هزینه‌ها برای انجام فعالیت‌های پژوهشی کاهش یافته و به همین دلیل تمایلات کمتری جهت انجام تحقیقات و یا حضور در کنفرانس‌های علمی خارجی وجود دارد، آن هم به این دلیل که دغدغه‌های مالی افزایش یافته و طبیعتا، تمرکز و آرامش خاطر جهت انجام فعالیت‌های علمی-پژوهشی کاهش یافته است. حقوق پرداختی دیگر کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد. لذا، یک استاد باید به فکر شغل دومی باشد تا انجام تحقیق و یا بهبود کیفیت تدریس.
علاوه بر این موضوع، متاسفانه با توجه به هزینه‌ها، واحدهای دانشگاهی چندان نسبت به افزایش نرخ حق‌التدریس اقدام نکرده و بعضا دیده شده که جهت کاهش هزینه‌های دانشگاهی، تصمیم به کاهش نرخ حق‌التدریس گرفته‌اند و این امر موجب ایجاد فشار اقتصادی و به دنبال آن، فشار روانی بر روی این قشر زحمت‌کش و فرهیخته شده است.
به نظر شما چرا دانشجویان در سالهای اخیر به اساتید احترام کمتری می گذارند؟در این مورد آیا رفتار دانشجویان در مقابل استاد زن در مقایسه با استاد مرد تفاوتی دارد؟
این امر در علل مختلفی می تواند ریشه داشته باشد. به عنوان مثال ، نبود الگوهای رفتاری کافی برای نسل جوان از یک طرف، تاثیرات منفی رسانه‌ها (کارتون، فیلم و برنامه‌های تلویزیونی بی‌محتوا) از طرف دیگر، باعث شده است که ارزش‌های اخلاقی چندان در جوانان نهادینه نشده باشد. گرچه، ورود بی‌دغدغه و یا با رقابت کمتر نیز مزید بر علت شده و باعث کم‌رنگ‌تر شدن فضای علمی دانشگاه شده است. معتقدم نوع برخورد دانشجو با استاد به دو عامل تربیت و فرهنگ خانوادگی و صلابت و نوع برخورد استاد بستگی دارد. به بیان روشن‌تر، جنسیت استاد تاثیر چشمگیری بر این موضوع ندارد.
نظرتان در مورد طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها چیست؟
طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها باید از ابعاد مختلفی مورد بررسی قرار گیرد: باید اول دید که هدف از ورود به دانشگاه چیست؟ و بعد به این پرداخت که آیا این طرح در راستای این هدف است یا خیر؟ آیا در طول تاریخ دانشگاه‌های مختلط عملکرد بهتری داشته‌اند یا آنهایی که تک جنسی بوده‌اند؟ نظر خود اساتید و دانشجویان در این رابطه چیست؟
با توجه به نظر و تجربیات شخصی، دانشجویان در دانشگاه نه تنها به بلوغ علمی و فکری می‌رسند، بلکه به نوعی به بلوغ شخصیتی، رفتاری و اجتماعی هم می‌رسند؛ اجتماعی که در آن هر دو جنس کنار هم کار می‌کنند. لذا، دانشگاه محیط مناسب و آکادمیکی برای کسب تجربیات برای دانشجویی که تازه از فضای محدود خانواده و مدرسه خارج شده است، می‌باشد. از نظر منِ استاد، در کلاس‌های مختلط، علاوه بر وجود نشاط بیشتر، دانشجویان سعی بر رعایت بیشتر شئون و آداب دارند؛ به بیان دیگر سعی می‌کنند بزرگی بیشتری از خود نشان دهند. لذا سریع‌تر به بلوغ فکری و عقلانی می‌رسند.
با تشکر از اینکه وقت خود را در اختیار به دخت قرار دادید. /انتهای متن/
