هنرنمایی دختران افغان در تهران (+عکس)

جمعه شب مهمان بودم به ديدن آخرين اجراي نمايش «هنگامي كه …» به كارگراني آقاي حميد پورآذري نازنين نمايش بسيار هنرمندانه طراحي شده بود ، حضور تماشاگران بعنوان افراد حاضر وناظر اين نمايش بازي ،روايت را جذاب تر ميكند ،بي انكه بخواهي در ويراني و سرگرداني نقش داري ،شبيه زندگي و تاثيرما بر زندگي زنهاي اطراف مون .

زن در زندگي سنتي افغانستان هميشه نمادي از انسان رنج ديده و سختي كشيده بوده است انسان عاشقي كه صبور بدنيا مي آيد و صبور از دنيا مي رود با دنيايي از تجربه كه براي بدست آوردنش خون دل خورده و پيرشده ،قصه ي نمايش هنگامي كه …قصه ي همين دوران رنج است و درد ،قصه ي سختي و صبوري ،قصه ي ديروز و امروز و فرداي دختراني كه عروسك نديده عروس مي شوند و دنياي مادرانشان را تجربه نكرده به دنياي مادر بزرگهايشان وارد مي شوند .

نوشته ي خانم نشمينه نوروزي ،نوشته ي نويسنده ايست كه به زبان امروز درد اين همه سال را نوشته و در نوشتن انگار يادش بوده كه از زبان كدام آدم ها مي نويسد ،انگار در نوشتن حواسش بوده كه صبور باشد و زياد نگويد ،زياد نگويد كه زياده گفتن سودي ندارد غير از دردِ بي درمان گفتن ،بازيگران نمايش دختران با استعداد جوان افغانستاني و ايراني بودند كه بسيار خوب از پس اجراي نمايش در آمده بودند و تلاش هاي استادشان حميد پورآذري خوب به ثمر نشسته است ،تبريك به تمام اعضاي گروه و خسته نباشيد ويژه به دختران افغان نمايش هنگامي كه

/انتهای متن/