مطالبات زنان عضو سازمان ملل کدامند؟

مترجم: مشکات سخاوتی/

در “مقاله‌ی موقعیت” در سال ٢٠١۳ ، زنان عضو سازمان ملل از یک هدف مستقل در دستور کار توسعه پس از سال ٢٠١٥  برای رسیدن به حقوق و توانمندسازی زنان که بر مبنای حقوق انسانی برابر پایه گذاری شده است و روابط نابرابر قدرت را منع می‌کند، حمایت کردند . همراه با این هدف مستقل، زنان عضو سازمان ملل  به منظور رسیدن به یکپارچه‌سازی برابری جنسیتی  که به همه‌ی اهداف و حوزه‌های مهم دیگر دستور جلسه توسعه پس از ٢٠١٥ مربوط می شود، تلاش کردند.

تغییر در حوزه‌های حساسی که مانع پیشرفت زنان است

با اینکه  حقوق زنان در دهه‌های گذشته پیشرفت زیادی کرده است، هنوز بسیاری از شکاف ها باقی مانده است. برای اینکه حقوق زنان تبدیل به یک واقعیت جهانی شود ، زنان عضو سازمان ملل اعتقاد دارند که این مساله ضروری و مهم است که علل ساختاری نابرابری جنسیتی، مثل خشونت علیه زنان ، کار پرستاری‌ای که حقوق آن  پرداخت نشده ، کنترل محدود بر دارایی ها و اموال و  مشارکت نابرابر در تصمیم‌گیری‌های عمومی و خصوصی  بازنمایی شود . موضوع مورد بحث در اینجا  این است که این  اهداف مستقل باید بر حداقل استانداردها پایه گذاری شوند و تغییرات در حوزه‌های حساسی که مانع پیشرفت  زنان می شود، به پیش بروند:

• به خشونت علیه زنان پایان دهید: از هر سه زن یک زن احتمال دارد خشونت جنسی و فیزیکی را در برخی مراحل از زندگیش تجربه کرده باشد. فراگیرترین سوء استفاده از حقوق انسانی در جهان امروز، خشونت علیه زنان و دختران، یک آشکارسازی جنسیتی است که بر پایه تبعیض و پدیده ای جهانی می باشد که هزینه‌های زیادی برای جوامع داشته است.

• انتخاب‌ها و قابلیت‌های زنان را توسعه دهید: زنان و مردان نیاز به فرصت‌ها، مسئولیت‌ها و منابع برابر دارند . دسترسی برابر به زمین، اعتبار، منابع طبیعی، آموزش، خدمات سلامت (شامل سلامت تناسلی و جنسی) ، کار مناسب و دستمزد برابر نیاز است که سریعا مورد توجه قرار گیرد. سیاست‌هایی مانند مراقبت صحیح از کودکان و مرخصی والدین، دسترسی بهتر به زیرساخت‌ها (مانند آب و انرژی)، تلاش برای کاهش شغل‌های نامناسب و کم حقوق بانوان ضروری هستند ، به طوری‌که هرکس بتواند از برابری در محل کار و در خانه لذت ببرد.

• اجازه بدهید زنان در دورن خانواده ها و در حوزه‌های تصمیم گیری خصوصی و عمومی احساسات و نظرات خود را بیان کنند: برای دست یافتن به دموکراسی هدف دار و فراگیر، صدای زنان باید در تصمیم گیری‌ها و در همه‌ی حوزه‌ها مانند  نهادهای عمومی و خصوصی، پارلمان‌های محلی و ملی، رسانه‌ها ،جامعه مدنی، در مدیریت شرکت‌ها، خانواده ها و اجتماعات شنیده شود.

این اصول پیش از این شامل تعهدات بین‌المللی موجود مثل کنوانسیون حذف همه اشکال تبعیض علیه زنان وبرنامه حزبی پکن برای جنبش زنان، هم‌چنین نتایج کنفرانس ها و قطعنامه‌های اصلی اعضا مثل مجمع عمومی و کمیسیون جایگاه زنان می‌شده است .

هدف اصلی دستور جلسه‌ی٢٠۳٠

زنان عضو سازمان ملل از مسیر برابری جنسیتی که  به دستور جلسه سال ٢٠۳٠ پیوست شده است که توسط همه‌ی دولت‌های عضو سازمان ملل در آگوست ٢٠١٥ تایید شده است، استقبال می‌کنند. دستور جلسه ٢٠۳٠ یک فرصت واقعی را برای رسیدن به تغییر پایدار برای حقوق و برابری زنان و تحولی عملی در زندگی زنان و مردان را  ارائه می‌دهد.

در مارس ٢٠١٥ ، کمیسیون آماری سازمان ملل متحد، یک گروه بین سازمانی و گروهی متخصص  در شاخص‌های اهداف توسعه پایدار ) گروه بین المللی محیط زیست هوا و فضا- اهداف توسعه پایدار ) ایجاد کرد که آن‌ها را در جهت توسعه‌ی یک چارچوب شاخص برای اهداف و مقاصد دستور جلسه ٢٠۳٠ برای توسعه پایدار به کار گمارد.

این گروه  از ٢۸ دولت عضو تشکیل شده و شامل نمایندگان  بین‌المللی و منطقه‌ای به عنوان ناظر است. به عنوان یک ناظر برای گروه متخصصین، زنان سازمان ملل “مقاله موقعیت” را در رابطه با شاخص‌ها ارائه دادند با عنوان “پایش برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان و دختران در دستور جلسه ٢٠۳٠ برای توسعه پایدار: فرصت‌ها و چالش‌ها”، که این مقاله نتیجه‌ی تعدادی وسیع از فرآیندهای مشاوره است.

گروه متخصصین، اولین جلسه‌اش را در ژوئن ٢٠١٥برگزار کرد.

**

منبع:

http://www.unwomen.org/en/what-we-do/post-2015/un-women-position

[1]   منظور از “مقاله موقعیت” مقاله‌ای است که نقطه نظری را درباره یک مساله ارائه می‌دهد ومعمولا از سوی نویسنده یا نهاد مشخصی مثل یک حزب سیاسی مطرح می شود. مقاله موقعیت در دانشگاه‌ها، در سیاست، در قانون و درحوزه های دیگر منتشر می‌شود.

/انتهای متن/