حاشیه‌های پررنگ یک جشنواره
امسال جشنواره فیلم فجر حاشیه‌هایی داشت که گاهی از متن پررنگ‌تر و با اهمیت‌تر بود؛ جشنواره فجر مد و لباس !
نسیم شهسواری/
همیشه بهمن‌ماه که می‌رسد و حال وهوای فجر انقلاب که در فضای کشور می‌پیچد، یک اتفاق مهم فرهنگی در کشور ما می‌افتد، اتفاقی به نام جشنواره فیلم فجر؛ روزهای نخستین جشنواره که بود وقتی در میان سایت‌ها و صفحات مجازی گشت و گذاری می‌کردی، بیشتر از فیلم‌ها و مضامین فیلم‌ها حرف از مدل‌های لباس بود و رنگ‌های مو و تیپ‌های جالب و گاهی عجیب هنرمندان و بازیگران. اصلاً انگار جشنواره فیلم فجر به‌نوعی جشنواره مد و لباس تبدیل‌شده بود. یک بازیگر از طراح لباسش می‌گفت، دیگری از برند کیف و کفش …، بالاخره، حرف از حاشیه‌های اکران و شیرین‌کاری‌های بازیگران گاهی پررنگ تر از متن قضیه بود.
اما این حاشیه پررنگ‌تر از متن، برای خیلی از آدم‌هایی که دغدغه فرهنگی و اجتماعی دارند سؤالات و ابهاماتی دارد که باید پاسخ داده شود:
سؤالات و ابهاماتی که از وزارت ارشاد، برنامه‌ریزان فرهنگی و اجتماعی جامعه باید پرسید:
چرا بازیگران مانند بسیاری دیگر از اقشار جامعه از اصول و بایدهای عرفی و شرعی جامعه ما نباید تبعیت کنند؟
چرا جشنواره فجر بیشتر از یک جشنواره فرهنگی و حرفه ای برای سینما به‌نوعی گردهمایی برای کف زدن‌ها و دورهم بودن‌ها و عرض‌اندام‌ها تبدیل شده است؟
چرا جشنواره فجر بیشتر یک جشنواره فنی و علمی و مستند برای فرهنگ هنر و علم سینما ما، به‌نوعی فستیوال و دور همی‌های ستارگان تبدیل‌شده است؟
راستی روزهای نخستین که پایه‌های این جشنواره پا گرفت، وقتی‌که همه جمع شدند تا با رسانه وسیعی به نام سینما نام فجر را زنده و جاودان بدارند به کدامین هدف دست‌به‌کار شدند و پایه‌های نخستین این جشنواره را گذاشتند؟
و امروز بعد از 34 جشنواره، آیا از آن هدف و آ ن دلیل برای داشتن جشنواره‌ای به نام فجر فاصله نگرفته‌ایم؟
این روزها، کلیدواژه‌های جشنواره فجر، کلیدواژه‌هایی شده است که بانام و هدف جشنواره ما، هم‌خوانی ندارد. وقتی در یک جشنواره انقلابی حرف از فرش قرمز است و کاخ مردمی، یعنی این جشنواره با همه‌ی پیشرفت‌های فیلم‌سازی و فن آوری‌های سینمایی، از نام خود و مفهوم واقعی خود فاصله گرفته است.
این جشنواره، هدفی داشته است که این روزها فراموش‌شده است.
لطفاً مسئولین برنامه ریزان و دبیران و دست‌اندرکاران این جشنواره در فضای سینما و هنر، بیشتر به واقعیت‌های فراموش‌شده هنر و سینما بها دهند تا فردا و فردا از جشنواره‌ای به نام فجر تنها نام جشنواره باقی نماند.
/انتهای متن/
