بچه ها بالقوه پیشرفته ترند و قابل احترام بیشتر

مهناز فولادوند/

«بسم الله الرحمن الرحیم. سلامی مملو از شور و شوق، درودی همراه با دنیای محبت و امید بر تو مهربان همسرم که رنج زحمات طاقت فرسای چندین ساله را با آغوش باز پذیرا شده وو در این حرمان شیرافکن خم به ابرو نیاورده ای.

درود بی حد و حصرم بر تو ای روح بخش زندگی ام. بر تو که در احساس مسئولیت به آن پایه از آگاهی رسیده ای که شایسته ی یک مادر مسلمان و متعهد است؛

مادر مسلمانی که طرز فکر مسلمانی اش در سراسر شئون زندگی با فرزندانش زیربنای همه ی رفتارها و کردارش قرارگرفته؛

مادر متعهدی که یک لحظه از تربیت فرزندان غفلت نورزیده و خود را در برابر آتیه ی آن ها مسئول و وظیفه مند احساس می کند؛ مسئول در برابر هر آنچه در صحنه ی پر پهنه زندگی، روی پرده آید که حضرت باری، منت نهاده و توان آن بخشیده که با سرپنجه ی تدبیر، تمام زشتی ها را به زیبایی تبدیل کرده و پذیرای مسئولیت های سنگین اش بوده باشید.

همسر مهربانم و ای بهترین دوستم! ای تنهای تنهایم! ای سامان بخش نابسامانی ها! در نامه ات یک دنیا شور بود و شعف، زیبایی بود و لطف، امید بود و نشاط و من امیدوارم که روزافزون باشد و امیدوارتر که علاقه شما به تربیت صحیح اسلامی فرزندانمان بیش از پیش افزون تر.

بهترین دوستم! رفتار والدین و اهل خانواده به ویژه مادر، در بچه ها اثر مستقیم دارد و کوچک ترین عملی که از ما سر بزند، بدون کم و کاست در صفحه ضمیر پاک و بی شکل بچه ها نقش می بندد و این نقوش، خط مشی حال و آتیه ی فرزندان مان را ترسیم می کند. این جاست که وظیفه ما در قبال فرزندان سنگین و سنگین تر می شود. و از همین جهت است که شما برای آموزش صحیح و اسلامی بچه ها صبح ها ، قدری قرآن تلاوت می کنید و بالاخص در ترجمه اش می اندیشید و خلاصه اش را برای بچه ها باز گو می کنید.

یقین دارم که شما سرشار از عاطفه و احساس و محبت و عشق به فرزندانمان هستید، اثرات خوب شخصیت دادن به بچه ها را بیش از من می دانید و با آن ها به گونه ای برخورد می کنید که احساس نکنند آن ها را دست کم گرفته اید و در هر مجلسی با آنان آن چنان رفتار کنید که با بزرگترها، تا می توانید به آ ن ها احترام بگذارید و نظر آنها را در کارها جویا شوید و در اموری که مربوط به آ ن ها می شود، مورد مشورت شان قرار دهید تا ازهمان عنفوان کودکی و نوجوانی، روحی بزرگ و پر شخصیت در آن ها بیافریند.

رویه های قدیمی که بچه ها را همیشه کوچک به حساب می آوردند و در هر مجلسی با آن ها رفتار نامناسب داشتند، واقعا رفتاری است غیر اخلاقی و نباید ما همان رویه را دنبال کنیم. این نکته را فراموش نکنید که بچه ها فرزندان این زمان اند و این زمان من و شماست؛ پس بچه ها از من و شما نوعی، بالقوه پیشرفته ترند و قابل احترام بیشتر. و حتی از بزرگانی که فرزندان زمان گذشته اند، مهم ترند و با ارزش تر و این هایند که باید عصر جدید را بسازند و خوشبختی ما و نسل خودشان را تامین کنند.

نتیجه اینکه بچه از جهاتی مهم تر از پیر است و باید مطابق زمان اش که زمانی متکامل تر از زمان والدین است، مورد مهر و محبت و بزرگداشت قرار گیرد. از همین نتیجه بگیرید که بر سر یک سفره و یک ظرف، همیشه حق تقدم را به بچه ها بدهید و این گونه اعمال را آن قدر ادامه دهید که تصنعی بودن اش از بین برود و بچه ها این حق خدا دادی شان را به طور طبیعی و مسلم در تمام شئون زندگی از شما و من مطالبه کنند.

و عملا بدانند که حق با آن هاست ، گرچه کم سن تر و جوان ترند و این رویه بر رشد و اصلاح بچه ها کمک شایان می کند و او را برای خدمت بندگان خدا مهیاتر. و اگر به بچه شخصیت ندهید، بچه آدمی دو رو، کم طاقت، بی پروا، کم رو و بی حیا بار می آید و همیشه در مقابل دشمن، زورگوها و قلدران گردن کش، یک حالت خضوع، سرخوردگی ، حقارت و خود کم بینی در خود احساس می کند و همین که به خودی ها، مظلومان، زیردستان و ضعیفان می رسد پرخاشجو ، پر رو و متکبر و درنده خو می شود.

روان شناسان به کرات این مسئله را گوشزد کرده اند، بچه هایی که در خانه کتک خورده اند یا از طرف پدر و مادر یا بزرگ ترها تحقیر شده اند یا خدای نخواسته آن ها را در مقابل دیگران تحقیر کرده اند یا آن ها را در مقابل بچه های دیگر یا میهمانان دعوا کرده اند، به وضعی بس وخیم و خطرناک دچار گشته اند؛ لذا شما را در برابر وظایف سنگین مادری تان، به مطالعه ی کتاب های تربیتی سفارش می کنم.

نامه ای جداگانه برای بچه ها نوشته ام که به همراه این نامه پست می کنم. سلام مرا به همه اقوام ، دوستان و آشنایان برسانید.

دوستدارت سید اسدالله

22/3/1352 زندان مشهد

منبع: عروج خونین شهید سید اسد الله لاجوردی، جلد چهارم، زیر نظر احمد قدیریان، ناشر مجمع فرهنگی شهید بهشتی،چاپ اول 1386، ص 112-114

/انتهای متن/