این راه به آرامش نمی‌رسد، لطفاً دور بزنید
بلندپروازی اگر با عقلانیت همراه شود می‌تواند زمینه‌ساز شکوفا شدن استعدادها و رسیدن به مقاصد ارزشمند باشد و اگر این‌گونه نباشد یک انسان بلندپرواز که بیشتر از عقل درست اندیش و مصلحت‌اندیشش تحت تأثیر احساسات خود است در آخر راه…
نسیم شهسواری/
زندگی ما آدم‌ها پر است از اهداف و آرزوهای مختلف و متفاوت، اهداف و آرزوهایی که بعضی بزرگ اند و بعضی‌های دیگر کوچک ، برخی‌هایشان مادی هست بعضی دیگر معنوی و درونی ، درواقع همین اهداف و آرزوهای جورواجور، نیروی محرکه ما آدم‌ها برای ادامه زندگی است و ما را به سمت جلو به سمت رشد، پیشرفت و آرامش ناشی از رسیدن به مطلوب هدایت می‌کند، اما همین خواستن و اهداف و آمال ما آدم‌ها هم مثل هر چیز دیگری قدر و اندازه دارد و اگر خواستن‌ها و به دست آوردنی‌های ما آدم‌ها از حد برون شوند و سقف و مرز و قدر خود را ندانند ما می‌شویم یک آدم بلندپرواز، خیلی از ما آدم‌ها داشتن همت عالی و برنامه‌ریزی برای داشتن فردایی بهتر را با بلندپروازی اشتباه می‌گیریم، درواقع انسان‌های بلندپرواز بدون شناخت ظرفیت‌ها و قابلیت‌ها و امکاناتشان خواستن‌های بی‌شمار دارند ،خواستن‌هایی بی‌شماری که تا ندارد و آخر و فرجام و نهایت برایش پیدا نیست و همین ویژگی‌هایش است که آن را بزرگ‌ترین دشمن آسایش و آرامش ما آدم‌ها تبدیل می‌کند ، اگر سابقه دوستی و یا زندگی با آدم‌های بلندپرواز را داشته باشیم، خواهیم دید که آنها در همه کارهایشان از درس خواندن و فعالیت‌های اقتصادی تا انتخاب همسر و تشکیل خانواده ،رفتارهایی وسواس گونه دارند؛ خدا نکند این آدم‌ها کاری را نتوانند به‌موقع و کامل انجام دهند آن‌وقت است که ازبس‌که حرص‌وجوش می‌خورند و با استرس دست‌وپنجه نرم می‌کنند زندگی را به کام خودشان و دیگران تلخ می‌کنند ،اگر بخواهیم خودمانی‌تر حرف بزنیم باید بگوییم که این آدم‌ها با بلندپروازی و کمال‌گرایی و اهداف بلند و بالای خودشان شورش را درآورده‌اند. این‌ها را گفتم تا بدانید و بدانیم که کمال‌گرایی آن‌قدرها که فکر می‌کنیم خوب نیست. و بین آن با یک زندگی هدفمند با آرزوها و همت عالی، تفاوت‌های بسیاری است .
درواقع بلندپروازی تنها اگر با عقلانیت همراه شود، می‌تواند سبب شکوفا شدن استعدادها و رسیدن به مقاصد ارزشمند شود و اگر این‌گونه نباشد یک انسان بلندپرواز که بیشتر از عقل درست اندیش و مصلحت‌اندیشش تحت تأثیر احساسات خود است فقط در رؤیا و تخیلاتش به دنبال رسیدن به اهداف و برنامه‌هایش است و این رؤیاها و برنامه ها هیچ‌گاه دنیای واقعی را تجربه نخواهند کرد .
دنیای آدم‌های بلندپرواز پر از لحظه‌های ناآرام، ناکامی‌ها، دست نیافتن‌ها و فشارهای روانی و استرس‌های گزنده است، ای‌کاش می‌شد در مسیر این آدم‌ها یک تابلو بزرگ زد و با خط درشت و قرمز نوشت: این راه به آرامش نمی‌رسد لطفاً دور بزنید.
/انتهای متن/
