اختلال خود بیمار پنداری درمان می شود؟

حتما شما هم دیده اید که بعضی از دوستان و آشنایان تان همیشه در حال متقاعد کردن اطرافیانند برای این که باور کنند آنها بیماری های مهمی دارند. پزشکان می گویند که بسیای از این افراد به اختلال “خود بیمار پنداری” دچارند. یولاندا فاستربازیگر هالیوودی ازجمله این افراد است.

0

یکی از بازیگران مطرح زن دنیای هالیوود، یولاندا فاستر در خصوص مبتلا بودن  به اختلال خودبیمارپئداری گفت: من حتی نمی دانم این سندروم به چه معناست و من مفهومی از آن در ذهنم ندارم.

اما تنها فاستر به این اختلال مبتلا نیست. به گزارش کلینیک مایو، سندروم خود بیمار پنداری یک اختلال جدی روحی و روانی است که به دنبال آن فرد  با تظاهر به بیماری و یا سعی در بیمار شدن  به دنبال فریفتن دیگران است و در این صورت ممکن است حتی به خود آسیب و صدمه وارد کند.

بیماران ممکن است علائم و نشانه هایی را ایجاد کرده و یا حتی با دستکاری تست ها و آزمایشات پزشکی، دیگران را متقاعد کنند که درمان و معالجه هایی مانند انجام عمل جراحی پر خطر برای آنها مورد نیاز است.

به گفته پزشکان بسیار سخت و دشوار است که به طور یقین و مطمئن بدانیم که تا چه اندازه ای این اختلال معمول است.

انجمن پزشکان آمریکا اعلام کرده حدود یک درصد افرادی که در بیمارستان ها  بستری هستند، اختلال بیماری کاذب دارند که در موارد جدی و سخت “خود بیمار پنداری”  شناخته شده است.

بیماران در مواردی کاملا آگاهی دارند که در مورد وضعیت روحی خود دروغ می گویند و دارند وانمود می کنند که بیمارند اما ممکن است دلیل این امر را ندانند.

به گفته برخی صاحب نظران برای کسانی که به این اختلال دچار شده اندا، عادت شده که خودشان را بیمار نشان دهند. این افراد مانند یک بچه بوده و از نظر احساسی بسیار حساسند و بایستی پیوسته به آنها گفته شود که دوست شان دارند و مورد توجه قرار گیرند.

اقای سالتز پزشک می گوید : یکی از بزرگترین نشانه هایی که فرد به خود بیمار پنداری مبتلاست، این است که بیمار در نشانه های بیماری اصرار و پافشاری دارد.

او گاهی احساس می کند بهتر شده و سپس دوباره حالش وخیم  می شود و کلا روندهایی چند گانه را در این مورد طی می کند.

دکتر سالتز می گوید : یک بار خانمی را دیدم که به بدن خود از تنگ ماهی آب تزریق کرد و وانمود می کرد که بیمار شده است.

به گفته انجمن پزشکی آمریکا درمان قطعی برای مبتلایان به این اختلال هنوز وجود ندارد.

اما تحقیقات پزشکان ثابت کرده اگر بیماران بپذیرند که خودشان در این زمینه با کارهایی که انجام داده اند، چقدر نقش داشته اند، می توانند از رفتار درمانی نتایج رضایت بخشی را به دست آورند.

سالتز می گوید: برخی از این بیماران را دیده ام که اختلال شان حاد بوده ولی  در نتیجه درمان های روانپزشکی از این رفتارهای خود دست برداشته اند. اما متاسفانه بیشتر بیماران نمی خواهند  که به اشتباهات خود پی ببرند و در نتیجه رسیدن به یک نتیجه مطلوب کمی دشوار است.

فاستر می گوید: که این اختلال بزرگترین رویداد غم انگیز زندگی او بوده است که تا کنون دیده و امیدوار است که هر چه سریعتر از دست آن رهایی یابد.

منبع : یاهو/انتهای متن/

درج نظر